«Αγαπάμε την Ελλάδα αλλά μας αναγκάζετε να μην έλθουμε φέτος»

Μετά το ελεύθερο κάμπινγκ που «ποινικοποιήθηκε» το 2012, τώρα και οι διακοπές με αυτοκινούμενο τροχόσπιτο (κάμπερ) υφίστανται σημαντικούς περιορισμούς.

Με τον νέο Νόμο 5170/2025, που εγκρίθηκε πρόσφατα, επιβάλλονται σαρωτικές αλλαγές στη τροχόσπιτα -τόσο στη χρήση όσο και στη στάθμευση αυτοκινούμενων και ρυμουλκούμενων – προκαλώντας έντονες αντιδράσεις ενόψει της καλοκαιρινής περιόδου.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Άρθρο 27, περιορίζεται ουσιαστικά η δυνατότητα ελεύθερης διαβίωσης και μετακίνησης με τροχόσπιτα, ακόμα και εντός ιδιωτικών εκτάσεων. Η νέα διάταξη προβλέπει, μεταξύ άλλων, την απαγόρευση φιλοξενίας περισσότερων από ενός τροχόσπιτου σε ιδιωτική ιδιοκτησία, κάτι που πολλοί χαρακτηρίζουν πλήγμα όχι μόνο στον εναλλακτικό τουρισμό, αλλά και σε θεμελιώδη δικαιώματα ιδιοκτησίας.

Ένα ζευγάρι Γερμανών που ερχόταν με το τροχόσπιτό τους κάθε χρόνο στην Ελλάδα, έστειλε ένα μήνυμα σε Έλληνα φίλο τους, όπου με απογοήτευση τον ενημερώνουν ότι δεν θα επισκεφτούν και φέτος την χώρα μας εξαιτίας του συγκεκριμένου νέου νόμου.

Άραγε τα κυβερνητικά «μυαλά» που θέσπισαν αυτή τη διάταξη, αναλογίστηκαν ότι επιφέρουν ένα αρκετά σημαντικό πλήγμα στον τουρισμό; Ή ο νέος νόμος είναι «κομμένος και ραμμένος» υπέρ των καταλυμάτων διαμονής και των ξενοδοχείων αποκλειστικά;

Διαβάστε το συγκινητικό μήνυμα των Γερμανών τουριστών:

«Αγαπητέ Δημήτρη,

Εγώ και η Κριστιάνε είμαστε συντετριμμένοι που δε θα καταφέρουμε να έρθουμε φέτος στην Εύβοια, όπως είχαμε κανονίσει. Ανυπομονούσαμε να σε ξαναδούμε, να απολαύσουμε τη ζεστή σου φιλοξενία και να γυρίσουμε μαζί τα υπέροχα τοπία του νησιού σου. Όμως, τα νέα για τους καινούργιους κανόνες για τα τροχόσπιτα στην Ελλάδα μάς ανάγκασαν να το ξανασκεφτούμε, και μας έχει πιάσει μια μεγάλη στενοχώρια.

Σύμφωνα με ένα άρθρο που διαβάσαμε στον ελληνικό τύπο, ο νέος νόμος (5170/2025) απαγορεύει στα τροχόσπιτα να παρκάρουν σε δημόσιους χώρους, όπως παραλίες ή δημοτικούς χώρους στάθμευσης. Πρέπει πια να μένουμε μόνο σε οργανωμένα κάμπινγκ.

Καταλαβαίνουμε ότι ίσως θέλουν να βάλουν μια τάξη ή να στηρίξουν τις επιχειρήσεις των κάμπινγκ, αλλά αυτό μάς χτυπάει κατευθείαν στην καρδιά.

Για εμάς και για πολλούς άλλους που ταξιδεύουμε με τροχόσπιτο, η μαγεία της Ελλάδας είναι η ελευθερία να γυρνάμε τις ακτές, τα μικρά χωριά, τα κρυμμένα διαμάντια – να σταματάμε σε ήσυχα μέρη, με σεβασμό πάντα, για να χαζεύουμε την ομορφιά. Αυτός ο νέος κανόνας μάς κόβει τα φτερά.

Εμείς έχουμε γνωρίσει την ελληνική ψυχή, Δημήτρη, και την αγαπάμε. Είναι γεμάτη ζεστασιά, ανοιχτές αγκαλιές και αγάπη για τη φύση και τη θάλασσα.

Εσείς οι Έλληνες μάς έχετε κάνει να νιώθουμε σαν στο σπίτι μας, με τις κουβέντες σας, τα γέλια σας, τη φιλοξενία που μας κάνει να νιώθουμε οικογένεια. Το έχουμε νιώσει σε κάθε ταβέρνα, σε κάθε χαιρετισμό από έναν περαστικό, σε κάθε στιγμή μαζί σου.

Αυτή η ψυχή είναι που κάνει την Ελλάδα μοναδική.

Όμως, αυτός ο νόμος μάς κάνει να νιώθουμε λίγο σαν ξένοι, σαν να μας βάζουν σε κουτάκια, μακριά από την ελευθερία που μας τραβάει στη χώρα σας.

Αναρωτιόμαστε αν αυτό ταιριάζει με το ελεύθερο, γενναιόδωρο πνεύμα των Ελλήνων που τόσο θαυμάζουμε.

Και ξέρουμε, Δημήτρη, ότι κάποιοι εδώ ίσως να μη συμπαθούν και τόσο εμάς τους ξένους με τα τροχόσπιτα. Ίσως νομίζουν ότι φέρνουμε φασαρία ή ότι δεν σεβόμαστε. Αλλά θέλουμε να πούμε ότι οι περισσότεροι από εμάς αγαπάμε την Ελλάδα σαν δεύτερο σπίτι μας.

Πάντα προσέχουμε να αφήνουμε τα μέρη καθαρά, να σεβόμαστε τη φύση και τους ντόπιους. Και ξοδεύουμε τα χρήματά μας στα χωριά σας – ψωνίζουμε από τις λαϊκές, τρώμε στις ταβέρνες, γεμίζουμε βενζίνη.

Με το να μας περιορίζουν στα κάμπινγκ, που πολλές φορές είναι μακριά από τα μικρά χωριά, ίσως χαθούν αυτά τα χρήματα από τις τοπικές σας κοινότητες.

Τα μικρά μαγαζιά, οι οικογενειακές ταβέρνες, τα χωριά που ζουν από τον τουρισμό, μπορεί να δουν λιγότερους επισκέπτες. Μας πονάει να σκεφτόμαστε ότι οι άνθρωποι που δίνουν ζωή στην Ελλάδα μπορεί να πληγούν.

Δημήτρη, ξέρεις πόσο αγαπάμε τη χώρα σου. Η σκέψη ότι δε θα σε δούμε στην Εύβοια, ότι δε θα καθίσουμε να πούμε ιστορίες κάτω από τ’ αστέρια, ότι δε θα γιορτάσουμε τη φιλία μας, μάς γεμίζει θλίψη.

Ελπίζουμε αυτός ο νόμος να ξανακοιταχτεί, όχι μόνο για εμάς, αλλά για όλους που έρχονται στην Ελλάδα για την ομορφιά της και τις αληθινές εμπειρίες. Μέχρι τότε, κρατάμε τις αναμνήσεις από τα προηγούμενα ταξίδια μας και ονειρευόμαστε τη μέρα που θα γυρίσουμε χωρίς περιορισμούς.

Με όλη μας την αγάπη και τις ευχές για καλύτερες μέρες,

Ρολφ & Κριστιάνε»