Δείτε το τέταρτο επεισόδιο της τηλεοπτικής παραγωγής της Ζούγκλας «Welcome to the Jungle» με την Aya Burweila
Στο 4ο επεισόδιο του Welcome to the Jungle, η Aya Burweila διερευνά το παρασκήνιο που προηγήθηκε της πολεμικής έκρηξης μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, τον ρόλο της ΔΟΑΕ και του Τραμπ και θέτει τα δύσκολα ερωτήματα.
Όταν τα πολεμικά αεροσκάφη του Ισραήλ διέσχισαν τον ουρανό του Ιράν στις 13 Ιουνίου 2025, ο κόσμος κράτησε συλλογικά την ανάσα του. Μέσα σε 48 ώρες, το Ιράν αντέδρασε με μια βροχή πυραύλων και drones. Οι τίτλοι και τα μιμίδια έπεσαν βροχή: «Κλιμακώνεται η σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και Ιράν, οι πολίτες καλούνται να εκκενώσουν τις περιοχές-στόχους».
Αλλά κάτω από τον θόρυβο και την οργή κρύβεται μια βαθύτερη δραματική – γεωπολιτική χορογραφία: Στρατιωτική συγκέντρωση δυνάμεων, διαρροές πληροφοριών και μια περίεργη περίπτωση διπλωματικού συγχρονισμού που μπορεί να έριξε την περιοχή σε μια ακόμη άβυσσο. Ίσως αυτό δεν ήταν αυθόρμητο. Ίσως ήταν σκηνοθετημένο.
Η μακρά προετοιμασία
Τις εβδομάδες πριν από την επίθεση, βομβαρδιστικά B-52 αναδιατάχθηκαν στην στρατιωτική βάση των ΗΠΑ Ντιέγκο Γκαρσία. Βρετανικά υποβρύχια εμφανίστηκαν στο Μπαχρέιν. Δεν ήταν απλώς επίδειξη δύναμης, ήταν στρατιωτική προετοιμασία. Εν τω μεταξύ, ο Τραμπ έκανε μια αινιγματική ανακοίνωση: Οι συνομιλίες για τα πυρηνικά με το Ιράν θα συνεχίζονταν, μόλις δύο ημέρες πριν η Διεθνής Οργάνωση Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) δημοσιεύσει μια καταδικαστική έκθεση, που επιβεβαίωνε ότι το Ιράν είχε παραβιάσει τα όρια εμπλουτισμού και είχε εμποδίσει τους επιθεωρητές.
Σύμπτωση; Ίσως. Ή ίσως μια εύλογη άρνηση ευθύνης σε δράση.
Η ΔΟΑΕ ως καταλύτης
Στις 12 Ιουνίου, η ΔΟΑΕ έδωσε στο Ισραήλ το απόλυτο όπλο δημοσίων σχέσεων: Η έκθεση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το Ιράν παραβίασε τις δεσμεύσεις του για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων. Την επόμενη ημέρα, ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές έκαψαν τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. Και έτσι, αυτό που φαινόταν διπλωματία, μετατράπηκε ξαφνικά σε αντίστροφη μέτρηση.
Τα αποτυπώματα του Τραμπ
Ενώ η κυβέρνηση Τραμπ αρνήθηκε δημοσίως ότι είχε προηγούμενη γνώση, αναφορές από στρατιωτικούς αναλυτές και δημοσιογράφους, συμπεριλαμβανομένου του ISW, υποδηλώνουν ότι Ισραηλινοί αξιωματούχοι είχαν κοινοποιήσει τις προθέσεις τους, σε περίπτωση αποτυχίας των συνομιλιών. Η θέση του Τραμπ ταλαντεύτηκε έντονα: αρχικά, «Ας το παλέψουν, υπάρχουν καλές πιθανότητες να επιτευχθεί συμφωνία», ακολουθούμενη από εκκλήσεις προς το Ιράν να παραδοθεί πλήρως. Αν αυτή ήταν η στρατηγική του Τραμπ «συμφωνία πριν από την καταιγίδα», είχε παγκόσμιες συνέπειες.
Οι περιφερειακές επιπτώσεις
Η αντεπίθεση του Ιράν δεν ήταν μόνο συμβολική. Προσπάθησε να παραβιάσει τα ραντάρ του Iron Dome και προκάλεσε εκκενώσεις έκτακτης ανάγκης. Οι αμερικανικές δυνάμεις ανταποκρίθηκαν με τη μεταφορά του προσωπικού της πρεσβείας και την αποστολή επιπλέον ναυτικών δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο.
Στον αραβικό κόσμο, οι αντιδράσεις ήταν ανάμεικτες. Οι επίσημες δηλώσεις καταδίκασαν τη βία, αλλά στους δρόμους – και στα παρασκήνια – πολλοί είδαν τη σύγκρουση ως μια μάχη μεταξύ των δύο πιο αντιπαθών παιδιών του σχολείου. Δεν ήταν δίκαιο, ήταν αναπόφευκτο.
Η άποψη του ειδικού: Wolfgang Pusztai
Σε αποκλειστική συνέντευξη στο The Jungle, ο αναλυτής ασφαλείας και πρώην στρατιωτικός ακόλουθος της Αυστρίας, Wolfgang Pusztai, δίνει λεπτομερείς απαντήσεις σε σημαντικά ερωτήματα σχετικά με τον πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Ιράν. Και το μεγάλο ατού; Αν θα συμμετάσχουν οι ΗΠΑ ή όχι.
Τι θα ακολουθήσει;
Με τα ισραηλινά αεροσκάφη να συνεχίζουν τους βομβαρδισμούς και την ιρανική ρητορική να σκληραίνει, η προσοχή στρέφεται τώρα στους περιφερειακούς συμμάχους της Τεχεράνης. Οι Χούθι έχουν διαταράξει στο παρελθόν την ναυσιπλοΐα στην Ερυθρά Θάλασσα. Μπορούν να επιστρέψουν στη σκηνή; Θα συμμετάσχει ο Τραμπ στον πόλεμο;
Την επόμενη εβδομάδα, στο Welcome to the Jungle με την Aya Burweila, θα εμβαθύνουμε σε αυτό το ζήτημα των συμμάχων. Αν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ έχουν ήδη κινηθεί, τι θα συμβεί όταν ενεργοποιηθεί το δίκτυο του Ιράν; Προς το παρόν, βρισκόμαστε σε μια φάση που μοιάζει με προοίμιο.
Και στη Μέση Ανατολή, τα προοίμια δεν διαρκούν ποτέ για πολύ.