Ζ. Μακρή: Ο Χρ. Μπουκώρος μαριονέτα στα χέρια παρακρατικών (Photos)

“Πούλησε την ψυχή του στους προωθητές του”

Χωρίς να τον κατονομάσει, ωστόσο φωτογραφίζοντάς τον, σφοδρή επίθεση εναντίον του Βουλευτή Μαγνησίας της Ν.Δ. Χρήστου Μπουκώρου εξαπέλυσε η μέχρι πρότινος Βουλευτής του κόμματος στο Νομό Ζέττα Μακρή, αποκαλύπτοντας έναν ολόκληρο “παρακρατικό”, όπως τον χαρακτήρισε, παρα-πολιτικό μηχανισμό, ο οποίος λειτουργούσε χρόνια και συνεχίζει εσωκομματικά και ο οποίος στις πρόσφατες εκλογές λειτούργησε υπέρ του συγκεκριμένου υποψηφίου.

Πιο συγκεκριμένα, κατά την διάρκεια εκδήλωσης που πραγματοποίησε η κα Μακρή σε γνωστό ξενοδοχείο του Βόλου, τόνισε τα εξής:

“Καλώς ορίσατε και καλώς βρισκόμαστε και πάλι. Επειδή κάποιοι αναρωτιούνται τι νόημα έχει μια μετεκλογική συνάντηση, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι ακόμη κι αν ήμουν μέλος του κοινοβουλίου θα σας συναντούσα για να σας ευχαριστήσω κι αυτό σκοπεύω να κάνω σήμερα. Να σας ευχαριστήσω για τον κοινό και ωραίο αγώνα που δώσαμε.

Εάν δεν μιλούσα για τις εκλογές και πως τις αντιμετώπισα, εάν δεν σας έλυνα τις απορίες για το καθεστώς κάτω από το οποίο έδωσα τη μάχη του σταυρού, θα ήταν σαν να σας εμπαίζω και να αυτοεμπαίζομαι.

Παράγοντες του Νομού, περιδινούμενοι από πολιτικό γραφείο σε πολιτικό γραφείο, που χρόνια αναμηρυκάζουν τους εαυτούς τους και τις δημόσιες ή κομματικές θέσεις, παράγοντες μέσα από αποσαθρωμένες λογικές, τις οποίες όχι μόνο δεν παρακολούθησα αλλά πολέμησα, επέμειναν στα πάθη τους, επέμειναν στο μίσος τους, επένδυσαν σε έναν τεχνητό διχασμό και κήρυξαν τον εμφύλιο. Λυπάμαι που επένδυσαν μέχρι και στην τυμβωρυχία.

Αναρωτιέμαι, όμως, πόσο μακριά μπορεί να μας πάει ως κόμμα, μια εκπροσώπηση που αναδείχθηκε μέσα από εμφυλιοπολεμική δυναμική, ανίκανη να επιχειρήσει υπερβάσεις και να διαμορφώσει την δική της προοπτική.

Η στήριξή σας σ’ αυτές τις εκλογές δεν ήταν καθ’ υπόδειξη, ήταν μέσα από την καρδιά σας και την πίστη σας σε μένα. Δεν ήταν κατευθυνόμενη, δεν είχα ευλογίες από απόκοσμες φωνές του άλλου κόσμου ή του εδώ. Δεν με πήρε κανείς από το χέρι για να με περιφέρει.

Ήμουν μόνη και δεν είμαι παραπονούμενη γι’ αυτό. Ήμουν μαζί σας κι αυτό είναι ανεκτίμητο. Ήταν επιλογή μου να μην χρησιμοποιήσω δεκανίκια, γιατί τα δεκανίκια ξέρετε έχουν πανάκριβο τίμημα. Δημιουργούν δεσμούς, που δεν σπάνε εύκολα. Έχετε δει πως είναι οι μαριονέτες; Δεμένες σε κάθε τους πλευρά με κλωστές αόρατες μεν από μακριά αλλά ασφυκτικά τυλιγμένες γύρω από το θύμα τους.

Όχι τέτοια παραχώρηση στην υπόσχεση μιας σίγουρης νίκης δεν μπορούσα να κάνω. Κάποιος άλλος με διαφορετικό, χαλαρό ενδεχομένως αξιακό σύστημα μπόρεσε. Εγώ όχι.

Σας έλεγα προεκλογικά ότι επί της θητείας μου στο Υπουργείο Υγείας επέλεξα μια οδυνηρή σύγκρουση από έναν επικερδή συμβιβασμό προκειμένου να μπορώ να σας κοιτώ στα μάτια. Κι αυτό το έκανα πράξη.

Μακριά από τη φόρτιση των ημερών, μετά λόγου γνώσεως σας λέω πως η ευτυχία των οπλαρχηγών που πάντα σαν «παρακράτος» λειτουργούσαν μέσα στο κόμμα τοπικά, θα ήταν να εξαφανιζόμουν από τον χάρτη. Επειδή αυτό το κόμμα τους έχει χαρίσει τα πάντα και το υπονόμευσαν μέχρι να επιτύχουν την αποδόμησή του…στο Νομό , δεν θα τους κάνω τη χάρη να αποχωρήσω από την πολιτική ζωή.

Οι άνθρωποι που κατά καιρούς επένδυαν στον ακρωτηριασμό της ΝΔ στο Νομό, βρέθηκαν ως συλλογικότητα απέναντί μου.

Αυτή είναι η αλήθεια. Και αν αναρωτηθείτε γιατί έχω τόσους εχθρούς ,θα σας απαντήσω πως αυτό συνέβη, γιατί υπήρξα πάντα συγκρουσιακή με εκείνους που η λογική τους ήταν ο ακρωτηριασμός του κόμματος και η υπόταξη του δημοσίου συμφέροντος –μέσα από τις δημόσιες ή κομματικές θέσεις που υπηρέτησαν ή υπηρετούν-στις προσωπικές στρατηγικές τους.

Έμεινα σταθερά θύλακας αντίστασης και πολιτικής αρετής. Για τους ίδιους αυτό το αξιακό σύστημα, είναι γραφικό και εγώ περιττή. Οι αξίες μας συγκρούστηκαν στις εκλογές και κέρδισαν. Ήταν πολλοί και εγώ μόνη.

Λάθος, εγώ είχα εσάς. Τα νιάτα, την ΟΝΝΕΔ που πιστέψατε και μιλούσατε για μένα. Χωρίς να βρίζετε χυδαία τους ανθυποψηφίους, χωρίς να προσβάλετε ανθρώπους, χωρίς να αποδομείτε προσωπικότητες. και σταθήκατε μέχρι τέλος δίπλα μου, παρότι απειληθήκατε, άλλοι με παραπολιτικά σχόλια και άλλοι με αντιπαραθέσεις δημόσιες.

Βλέπετε τοπικό καθημερινό έντυπο στρεφόταν εναντίον μου σταθερά και ισοπεδωτικά με επιθέσεις για λόγους που όλοι καταλαβαίνετε. Μακάρι να είχε και την ίδια σταθερότητα στο ιδιοκτησιακό καθεστώς του.

Ο μεγάλος μου γιος εργάζεται στο Λονδίνο κι αυτό μου στερεί την φυσική του παρουσία, ο μικρός μου γιος δίνει συνεντεύξεις έχοντας σ’ έναν φάκελο το καλό βιογραφικό του κι εγώ θα εργαστώ στον ιδιωτικό τομέα, όπως έκανα πάντα. Έχω κι εγώ βαρύ βιογραφικό, που επαγγελματικά με κάνει περιζήτητη και δέχομαι κάθε σύγκριση.

Σας εξομολογούμαι τόσο προσωπικά πράγματα για να σας πω ότι η πολιτική δεν ήταν πεδίο πλούτου για μένα. Αν ζούσαμε στη Νέα Υόρκη θα ήταν δύσκολη η σύγκριση του πριν και του μετά στις ζωές των πολιτικών. Ζούμε όμως στον Βόλο και ξέρουμε τι συνήθως συμβαίνει. Θα μπορούσε κάποιος να με κατηγορήσει δικαίως ή αδίκως για πολλά, κανείς, όμως, και το επαναλαμβάνω απολύτως κανείς, ότι εκμεταλλεύτηκα την πολιτική.

Κρατήστε το αυτό και θυμηθείτε όσα λέμε απόψε εδώ, μετά από κάποιο καιρό.

Είναι επικίνδυνο να ξεκινάς πεινασμένος, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Φαντάζεστε ότι όποιος έδωσε το χέρι του πρόθυμα στους προωθητές του το έκανε χωρίς ανταλλάγματα; Πούλησε την ψυχή του στον αντίχριστο.

Ως γυναίκα απεχθάνομαι τους προστάτες, απεχθάνομαι το μοντέλο ενός νταβατζή που θα όριζε ακόμη και το πώς θα ανέπνεα.

Αυτοί οι νταβατζήδες επέλεξαν το φύλο μου, την γυναικεία μου φύση να πλήξουν και το είχα πει εγκαίρως σε προεκλογική συνέντευξή μου, ίσως, όμως, δεν το είχα πει ενδεχομένως τόσο καθαρά αλλά δεν ήθελα να με στηρίξουν παραπάνω οι γυναίκες ως θύμα ενός ιδιότυπου ρατσισμού.

Η γυναίκα που πετυχαίνει είναι πόρνη, ενώ ο άντρας που αναρριχάται έρποντας και γλύφοντας είναι μάγκας. Είναι όμως;

Δεν χάσαμε, κερδίσαμε στο πεδίο της αξιοπρέπειας και του καθαρού αγώνα. Αν είχα περιθώριο να γυρίσω το χρόνο πίσω πάλι θα αρνιόμουν να πουληθώ και να σας πουλήσω. Ό,τι είμαστε, είμαστε από τους γονείς μας κι ο πατέρας μου από ψηλά, η μητέρα μου απέναντί μου έτσι με φτιάξαν και δεν θα αλλάξει ποτέ αυτό.

Η παράταξή μας δεν κέρδισε τις εκλογές. Σας ζητήσαμε πολλά σε λίγο καιρό κι αυτό κούρασε, αλλά μέχρι τέλους η Ν.Δ. επέμενε στην αλήθεια.

Είδα όλη την ομιλία του πρωθυπουργού στην συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων. Ο προεκλογικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ ακυρώθηκε την επομένη των εκλογών. Τότε προσγειώθηκαν στην πραγματικότητα από τους αιθέρες όπου περιφέρονταν; Όχι βέβαια, ήξεραν πως ό,τι υπόσχονταν δεν μπορούσε να προσφερθεί γι’ αυτό πουλούσαν ελπίδα γενικά και αόριστα.

Εμείς δεν απαντούσαμε με φόβο όπως μας κατηγόρησαν αλλά με μια προβολή στο μέλλον που δεν ευχόμασταν να έρθει. Θα έρθει; Μακάρι να μην έρθει ποτέ. Στο πρώτο μου μετεκλογικό μήνυμα ευχόμουν να πετύχει αυτή η κυβέρνηση και σήμερα που δεν υπάρχει κανένα σημάδι προς την κατεύθυνση αυτή πάλι το εύχομαι για να μην πάνε χαμένες οι θυσίες που κάναμε όλοι οι Έλληνες.

Για τον νομό μας, που έχει 6 κυβερνητικούς εκπροσώπους, 5 του μεγάλου και μία του μικρού εταίρου της κυβέρνησης εύχομαι να καταφέρουν όσα εμείς που προηγηθήκαμε δεν πετύχαμε. Εύχομαι κοσμογονικές αλλαγές να γίνουν στον νομό, γιατί το άθροισμα των προσπαθειών, δεν μπορεί παρά να είναι, αν και εκείνοι το θέλουν, θετικό.

Πιστεύω ότι η θέση στην κριτική που ανέξοδα ασκούσαν μέχρι τώρα θα μετατραπεί σε δημιουργική παρέμβαση στον νομό μας .

Η Ν.Δ. πρέπει με ψυχρό αίμα να κάνει την αυτοκριτική της και να διορθώσει ό,τι χάλασε στην εξαιρετικά δύσκολη πορεία που διανύσαμε για να κρατήσουμε την χώρα όρθια. Και θα κληθούμε ξανά από τον λαό να κυβερνήσουμε.

Θα μπορούσαμε να κάναμε καλύτερα και περισσότερα; Ναι αλλά δεν έχει κανένα νόημα να συζητούμε γι’ αυτά που δεν κάναμε. Υπήρξαν όμως δράσεις για τις οποίες αξίζει να είμαστε περήφανοι οι νεοδημοκράτες.

Κάποιοι αποφάσισαν πριν από μένα για το αν θα παραμείνω ενεργή. Αυτό δεν μπορεί να έχει αφετηρία τις δικές μου φιλοδοξίες και οι 10.000 και πλέον Μάγνητες με τοποθετούν στην πολιτική ζωή του τόπου. Αν αυτό εξακολουθεί να παραμένει ζωντανό, θα είμαι εδώ. Εάν το θέλετε, και στο μέλλον θα είμαι παρούσα. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα απουσιάζω στο μεσοδιάστημα.

Ο τόπος μου θα είναι κυρίαρχος όχι μόνο στην καρδιά μου αλλά στην μέριμνά μου.

Δεν θα ξεχάσω τα δακρυσμένα μάτια, τα γεμάτα αγάπη και αληθινό πόνο το ξημέρωμα της 26ης Ιανουαρίου. Αυτό όμως το αυθεντικό συναίσθημα με κρατά πολιτικά ενεργή και τροφοδοτεί την δική μου επιθυμία να προσφέρω. Θα ζήσουμε κι άλλες περιόδους χαράς και δημιουργίας. Δεν χανόμαστε. Ήταν από τον Θεό γραφτό να είμαστε μαζί και αυτό μόνο ο Θεός μπορεί να το αλλάξει.

Σας ευχαριστώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου. Μην χανόμαστε λοιπόν”.