Η Βρετανία θα απαιτήσει από τους ψαράδες της να κάνουν τα καΐκια τους «ηλεκτρικά»
Επιμέλεια: Γιάννα Μυράτ
Τον περασμένο μήνα, η βρετανική κυβέρνηση δημοσίευσε τη στρατηγική της για τη θαλάσσια απαλλαγή από τον άνθρακα, για μια μηδενική ρύπανση για τα σκάφη. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό της, οι ιδιοκτήτες σκαφών θα μπορούσαν τελικά να αναγκαστούν να ανταλλάξουν τους κινητήρες ντίζελ, και βενζίνης, με ηλεκτρικούς κινητήρες και μπαταρίες. Τα νέα σκάφη θα πρέπει να είναι εντελώς ηλεκτρικά, ενώ θα υπάρχουν επίσης φορολογικές επιβαρύνσεις για τα θαλάσσια καύσιμα.
Παρά τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις ότι εκείνοι με τα μικρότερα σκάφη δεν θα αναγκαστούν να κάνουν μεγάλες αλλαγές, πολλοί είναι ανήσυχοι από τις προτάσεις, συμπεριλαμβανομένου του ψαρά Πολ Φίσμπερν, ο οποίος προειδοποιεί ότι μπορεί να είναι το τελευταίο καρφί στο φέρετρο για την ασταθή βιομηχανία του.
«Θα μιλούσαμε πρώτα για την αφαίρεση κινητήρων και την αντικατάσταση ώστε να μπορούν να δουλεύουν με καθαρότερα καύσιμα, και κινητήρες που τροφοδοτούνται με βιοκαύσιμα που είναι ήδη πιο δαπανηροί για να διατηρηθούν», λέει. «Και έπειτα, τι; Τα εκσυγχρονισμένα σκάφη να δουλεύουν με ηλεκτρικές μπαταρίες, ή να αγοράσουν νέα ηλεκτρικά; Θα κοστίσει μια περιουσία.
«Βασικά, νιώθουμε ότι απλά θέλουν να τελειώσουν αυτή τη βιομηχανία. Είναι σαν να θέλουν να αποτύχουμε».
Οι ψαράδες αστακών στο Scarborough είναι μεταξύ εκείνων της ναυτιλιακής βιομηχανίας που εξοργίζονται από τα σχέδια να τους αναγκάσουν να μεταβούν σε ηλεκτρικά σκάφη
Προς το παρόν, λέει ο Φίσμπερν, κάθε ταξίδι του αστακού ακριβώς έξω από τη Βόρεια Θάλασσα του κοστίζει περίπου £ 25 σε κόκκινο ντίζελ, το χαμηλότερο φορολογούμενο γεωργικό πετρέλαιο.
Τα σχέδια του Εργατικού Κόμματος φαίνεται να στοχεύουν τους οκτώ εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπεται από τον θαλάσσιο τομέα κάθε χρόνο, εκ των οποίων το κόκκινο ντίζελ είναι ένας μεγάλος συνεισφέρων.
Αλλά όταν η ίδια η στρατηγική δηλώνει ότι μόνο το 5 % αυτών των εκπομπών μπορεί να αποδοθεί στα αλιευτικά σκάφη, δεν αποτελεί έκπληξη ότι οι ψαράδες αισθάνονται ότι θα μπορούσαν να στοχεύουν δυσανάλογα. Τα θαλάσσια μεγάλα αφεντικά έχουν εν τω μεταξύ απορρίψει την εν λόγω στρατηγική ως «ολότελα και εντελώς ανέφικτη».
Ανησυχίες για την ασφάλεια
Ο Μπομπ Ρόμεπρτς εκφορτώνει τα τελευταία αλιεύματα του στις χονδρικές αποθήκες στην ανατολική προβλήτα του Scarborough. Όπως και ο Φίσμπερν, η οικογένειά του έχει συνδεθεί άρρηκτα με αυτό το μέρος εδώ και χρόνια. Είναι βέβαιο ότι η προσπάθεια να ανταποκριθεί στα περιβαλλοντικά πρότυπα που καθορίζονται από τη στρατηγική του Εργατικού Κόμματος θα συντρίψει τη βιομηχανία για πάντα.
«Έχω έναν αξιοπρεπή κινητήρα στο σκάφος μου, και είναι σχετικά καινούργιος», λέει. «Γιατί λοιπόν πρέπει να τον αντικαταστήσω όταν οι εκπομπές μας είναι τόσο αμελητέες;»
Δεν είναι μόνο το πιθανό κόστος χρήσης νέων καυσίμων ή η ανάγκη νέων κινητήρων που ανησυχούν τους ψαράδες. Το φυσικό τελικό σημείο στην εκμηδένιση των εκπομπών του άνθρακα είναι τα ηλεκτρικά σκάφη – και κανείς δεν είναι πεπεισμένος για την ασφάλεια ή τη χρηστικότητα αυτής της τεχνολογίας.
Αυτά, τελικά, είναι επικίνδυνα στις ανοιχτές θάλασσες, ακόμη και κάτω από τις καλύτερες συνθήκες. Η εμπιστοσύνη στην ικανότητα να κουμαντάρει κανείς το σκάφος του προς πιο ήρεμα νερά, όταν αυτό απαιτείται, είναι πρωταρχικής σημασίας.
«Θα πρέπει να εξετάσουν τα κρουαζιερόπλοια»
«Εντάξει, ένα πολύ μικρό σκάφος EV που κάνει ένα σύντομο ταξίδι μπορεί να είναι εντάξει», λέει ο Φίσμπερν. «Αλλά μόλις ένα σκάφος οποιουδήποτε μεγέθους βρίσκεται κάτω από περισσότερο φορτίο λόγω κακών καιρικών συνθηκών, θα εξαντληθεί από μπαταρία μετά από λίγες μέρες και πρέπει να διασωθεί – εκτός αν έχει μια μεγάλη γεννήτρια ντίζελ για να το φορτίσει.
«Σε ποια περίπτωση, γιατί όχι μόνο μια μηχανή ντίζελ εξαρχής; Είναι γελοίο, ιδιαίτερα καθώς η ηλεκτρική ενέργεια και το αλμυρό νερό είναι ένας πολύ επικίνδυνος συνδυασμός, πρώτα απ’ όλα. Έχουμε δει πυρκαγιές σε ηλεκτρικά πορθμεία».
Τα ίδια μπορεί να ισχύσουν και για τα πάσης φύσεως ιστιοφόρα. Οι ηλεκτρικές μπαταρίες είναι «απαγορευτικά δαπανηρές και έντονα ανέφικτες», λέει ο Μάικ Άτκινσον, ο οποίος κατέχει ένα ιστιοφόρο.
«Ποτέ δεν θα μπορούσαμε να πάρουμε αρκετή ενέργεια σε ένα ιστιοφόρο σκάφος, το οποίο πρέπει να είναι ελαφρύ, με βαριές ηλεκτρικές μπαταρίες», αναφέρει. «Και για να αναβαθμίσετε ένα τέτοιο σκάφος, ούτως ή άλλως θα ήταν απαγορευτικό, δαπανηρό και καθόλου πρακτικό».
Οι ηλεκτρικές μπαταρίες είναι «απαγορευτικά δαπανηρές και έντονα ανέφικτες»
«Θα ήθελα απλώς να ρωτήσω τους ανθρώπους που σχεδίασαν αυτή τη στρατηγική αν γνωρίζουν πραγματικά ποιος θα είναι ο αντίκτυπος σε μέρη όπως αυτό», λέει ο Νικ Γκαφ, ο οποίος κάνει αλιευτικά ταξίδια με το μικρό του μηχανοκίνητο σκάφος στο λιμάνι.
Η στρατηγική της κυβέρνησης αναγνωρίζει ότι η ανάγκη «μείωσης των εκπομπών από ολόκληρο το στόλο με την πάροδο του χρόνου θα είναι προκλητική για ορισμένους υπο-τομείς όπως τα αλιευτικά σκάφη».
O Νικ Γκαφ πλάι στο μικρό του σκάφος
Αλλά ένας εκπρόσωπος του Τμήματος Μεταφορών λέει: «Τα μικρότερα σκάφη, όπως τα αλιευτικά σκάφη, δεν θα αντιμετωπίσουν άμεσα μέτρα όπως οι τιμές των εκπομπών άνθρακα ή οι κανονισμοί καυσίμων, καθώς η εστίασή μας είναι επί του παρόντος σε μεγαλύτερα πλοία.
«Είμαστε αφοσιωμένοι στην κατανόηση των μοναδικών προκλήσεων που αντιμετωπίζουν τα μικρότερα σκάφη και διερευνάμε τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να τις υποστηρίξουμε στη μείωση των εκπομπών μακροπρόθεσμα», προσέθεσε ωστόσο ο εκπρόσωπος.
«Γι ‘αυτό συγκεντρώσαμε αποδεικτικά στοιχεία μέσω έκκλησής μας για “αποδεικτικά στοιχεία”, που διαδραματίζουν βασικό ρόλο στη διαμόρφωση τυχόν πιθανών μέτρων που μπορούν να ληφθούν υπόψη».
Αυτή η έκκληση για «αποδεικτικά στοιχεία» κλείνει στις 25 Ιουλίου του τρέχοντος έτους, αλλά η ίδια η στρατηγική καθορίζει το στόχο μείωσης κατά 30 % των εκπομπών μέχρι το 2030, και μείωση κατά 80 % μέχρι το 2040, πριν από το Net Zero το 2050.
Οι ψαράδες δεν είναι πεπεισμένοι ότι θα εισακουστούν. «Θα μας πουν απλά κάντε όλα αυτά τα ηλίθια πράγματα», λέει ο Φίσμπερν. «Και εν τω μεταξύ, θα μας πετάξουν εντελώς έξω από εδώ».