Και όμως, η Ανθεκτικότητά σου ήταν πάντα εδώ


Πώς αναπτύσσουμε την ανθεκτικότητα; Πώς εκπαιδεύουμε τον εαυτό μας να είναι ανθεκτικός στην καθημερινότητά μας, ό,τι κι αν μας συμβεί; Αυτή είναι μια ερώτηση που μου θέτουν συχνά τόσο οι πελάτες όσο και οι φοιτητές μου. Και πάντα με τρομάζει λίγο, γιατί δείχνει ότι αυτοί που την κάνουν, δεν θεωρούν τον εαυτό τους ανθεκτικό – και αυτό είναι μακριά από την αλήθεια. Είσαι ήδη ανθεκτικός περισσότερο απ’ όσο φαντάζεσαι!

Σήμερα, λοιπόν, θα μιλήσουμε για το πώς να αλλάξεις την αντίληψή σου γύρω από την ανθεκτικότητα. Όχι, δεν χρειάζεται να τη «χτίσεις». Το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να την αναγνωρίσεις και να την αξιοποιήσεις. Η ανθεκτικότητα δεν είναι κάτι που αποκτάς με κόπο και χρόνο, αλλά κάτι που ήδη υπάρχει μέσα σου.

Σκέψου το μικρό φυτό που φυτρώνει μέσα από μια ρωγμή στο πεζοδρόμιο. Χωρίς πλούσιο έδαφος, χωρίς την προστασία ενός κήπου, εκτεθειμένο στον ήλιο, στη βροχή και στις πατημασιές των ανθρώπων, καταφέρνει να βρει τρόπο να αναπτυχθεί. Οι ρίζες του απλώνονται στις πιο στενές χαραμάδες, αθόρυβα αλλά επίμονα. Δεν το βλέπει κανείς, αλλά εκείνο συνεχίζει. Και τελικά ξεπροβάλλει, μικρό αλλά ζωντανό, αποδεικνύοντας πως η ζωή βρίσκει πάντα τρόπο.

Αυτό το φυτό είναι σύμβολο της ανθρώπινης ανθεκτικότητας. Δεν χρειάζεται να είμαστε οι πιο δυνατοί ή οι πιο εντυπωσιακοί. Αρκεί να συνεχίζουμε. Η ανθεκτικότητα, συχνά, δεν είναι ένας θρίαμβος ενάντια σε άλλους, αλλά μια σιωπηλή νίκη απέναντι στις δυσκολίες της καθημερινότητας. Και μόνο που σηκωνόμαστε κάθε μέρα και συνεχίζουμε, είναι απόδειξη της δύναμής μας.

Δεν αναφέρομαι σε ακαδημαϊκές ή επαγγελματικές επιτυχίες. Σκέψου την πρώτη σου ανάσα, τα πρώτα σου βήματα, τις πρώτες σου επιτυχίες. Αυτά είναι τα πρώτα δείγματα ανθεκτικότητας. Η αληθινή ανθεκτικότητα αρχίζει από την πρώτη στιγμή της ζωής σου και συνεχίζεται με κάθε βήμα που κάνεις. Η ανθεκτικότητα δεν είναι κάτι που χτίζεις αργά και σταδιακά. Είναι κάτι που υπήρχε μέσα σου από την πρώτη στιγμή της ζωής σου.

Κάθε φορά που νιώθεις ότι δεν έχεις τη δύναμη να σηκωθείς από το κρεβάτι, να αντιμετωπίσεις τον κόσμο, να ανοίξεις το τηλέφωνό σου και να διαβάσεις τα μηνύματά σου, ή να συνεχίσεις με τις καθημερινές σου υποχρεώσεις, θυμήσου τις φορές που έκανες ακριβώς το ίδιο. Αν, παρά την απόρριψη που βιώνεις, έκανες το βήμα να υποβάλεις ξανά αίτηση για δουλειά, έδειξες τη δύναμη να προχωρήσεις. Υπάρχει ένας άστεγος κύριος που βλέπω πολύ συχνά σε ένα συγκεκριμένο σημείο κοντά στη γειτονιά μου και ζητά χρήματα από τους περαστικούς. Προσωπικά, δεν έχω δει ποτέ κανέναν να του δίνει κάτι. Όμως, το γεγονός και μόνο ότι συνεχίζει να ζητά, παρά την καθημερινή απόρριψη που αντιμετωπίζει, δείχνει πως διαθέτει κάποια σημαντικά αποθέματα ανθεκτικότητας.

Νομίζω ότι μετράμε την ανθεκτικότητα με λάθος κριτήρια. Δεν χρειάζεται να είσαι διευθυντής σε πολυεθνική εταιρεία ή πρόεδρος, ούτε να κερδίζεις 1.000.000 το χρόνο ή να οδηγείς ακριβό αυτοκίνητο για να θεωρηθείς ανθεκτικός. Η αληθινή ανθεκτικότητα μετριέται από τη θέληση να συνεχίσεις παρά τις δυσκολίες, από την ικανότητα να προχωράς μπροστά χωρίς να τα παρατάς. Και προσωπικά πιστεύω ότι όλοι αυτοί που ξύπνησαν σήμερα το πρωί και έβαλαν το ένα πόδι μπροστά από το άλλο, μπαίνουν σε αυτή την κατηγορία. Έτσι πρέπει να βλέπουμε τους ανθρώπους, όχι για τα υλικά τους επιτεύγματα, αλλά για τη δύναμή τους να συνεχίζουν, ανεξάρτητα από ό,τι συναντούν στο δρόμο τους. Όλοι οι άνθρωποι είναι ανθεκτικοί, και αυτό περιλαμβάνει και εσένα! Κάθε φορά που ο κόσμος φαίνεται τρομακτικός και εσύ συνεχίζεις, αποδεικνύεις την ανθεκτικότητά σου.

Η ανθεκτικότητα δεν είναι κάτι που πρέπει να «χτίσεις» ή να κατακτήσεις. Αναγνώρισε και αποδέξου την γιατί ήταν πάντα εκεί, περιμένοντας να τη χρησιμοποιήσεις κάθε φορά που τη χρειάζεσαι.

Ιουλία Καζάνα-McCarthy

Δρ. Κοινωνιολογίας (University of Surrey, UK)

Πιστοποιημένη Life Coach (International Coaching Federation, ICF)

Solution Focused Θεραπεύτρια (BRIEF & The Solution Focused Universe)

 



Zougla.gr

Μπορεί επίσης να σας αρέσει