Μαζικό μήνυμα από την συγκέντρωση και την πορεία του ΠΑΜΕ στο Βόλο

Νέα συνάντηση την Πέμπτη, στις 7.00 το απόγευμα, στην πλατεία Πανεπιστήμιου

ΔΙΑΒΑΣΤΕ την ανακοίνωση, όπως έφτασε στο e-Volos.gr:

Μαζική και μαχητική ήταν η απεργιακή συγκέντρωση και κινητοποίηση που πραγματοποίησαν οι ταξικές δυνάμεις, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, στην Πλατεία Πανεπιστημίου.

Με σύνθημα «Εμπρός Λαέ ξεσηκωμός απέναντι στη νέα ληστεία και στην κοροϊδία» εργαζόμενοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, γυναίκες, νέοι, διατράνωσαν την αντίθεσή τους στο 4ο μνημόνιο, στα μέτρα και αντίμετρα της κυβέρνησης, που αποτελούν εισιτήριο του λαού σε νέο σφαγείο και εξιτήριο του κεφαλαίου στη κερδοφορία.

Την κεντρική ομιλία έκανε η Χρυσούλα Τασολάμπρου, ταμίας της Διοίκησης του Συνδικάτου Μετάλλου «Μήτσος Παπαρήγας» και στέλεχος του ΠΑΜΕ.

Από την συγκέντρωση εκφράστηκε η αλληλεγγύη και στήριξη στον αγώνα των ναυτεργατών που βρίσκονται εδώ και 2 μέρες σε απεργιακή κινητοποίηση και συνεχίζουν με νέα 48ωρη απεργία μέχρι την Παρασκευή.

Με νέα αγωνιστική κινητοποίηση απαντάμε σε κυβέρνηση και μεγαλοεργοδοσία, αύριο, Πέμπτη, στις 7.00 στην πλατεία Πανεπιστημίου, την μέρα ψήφιση των μέτρων.

Ομιλία Χρυσούλας Τασολάμπρου

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες, Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Από την σημερινή μας μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση και τις απεργιακές κινητοποιήσεις των ταξικών σωματείων, του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, σε όλη την Ελλάδα, στέλνουμε μήνυμα ξεσηκωμού και αντεπίθεσης!!!

ΔΟΥΛΟΙ ΤΟΥ 21ΟΥ ΑΙΩΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ.

Δίνουμε από εδώ σήμερα απάντηση στις προκλητικές δηλώσεις του πρωθυπουργού και στελεχών της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ότι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρωματά συμφωνούν με τα μέτρα και αυτή την πολιτική. Και βροντοφωνάζουμε: Κάτω τα μέτρα και τα «αντίμετρα» κυβέρνησης – ΕΕ – μονοπωλίων! Μέτρα και αντίμετρα έχουν ένα και μόνο στόχο, την δημιουργία ενός πεδίου άμεσης και μεγάλης κερδοφορίας στους «επενδυτές» και τσάκισμα της δικιά μας ζωής και των δικαιωμάτων μας. Τα μέτρα όσο και να τα καλλωπίζουν στα Μέσα προπαγάνδας, η αγριότητά τους δεν κρύβεται:
– Επεκτείνουν τη νομοθετική κατάργηση των κλαδικών ΣΣΕ, τον άθλιο κατώτερο μισθό, τον απαράδεκτο διαχωρισμό παλιών και νέων εργαζόμενων.
– Απελευθερώνουν τις ομαδικές απολύσεις, φέρνουν το lockout (ανταπεργία των εργοδοτών) από το παράθυρο.
– Με το νέο αφορολόγητο αφαιρούν 1 ½ μισθό από κάθε εργαζόμενο, ακόμα και από όσους αμείβονται με μόλις 406 ευρώ το μήνα!
– Τσακίζουν τις συντάξεις! Κλέβουν από τους συνταξιούχους μέχρι και 2 συντάξεις το χρόνο.
– Καταργούν την Κυριακή αργία! Μετατρέπουν τους εργαζόμενους σε δούλους των πολυεθνικών!
– Τσακίζουν ακόμα και τα ψίχουλα του επιδόματος ανεργίας που λαμβάνει μόνο το 1/10 των ανέργων
– Γίνεται επιπλέον νέα σφαγή σε επιδόματα προστασίας των εργαζομένων. Εξαϋλώνουν το επίδομα θέρμανσης, προχωρούν σε καρατόμηση όσων επιδομάτων απέμειναν για την κοινωνική πρόνοια…νέους κόφτες στην υγεία, στα φάρμακα, στις εξετάσεις.
– Με τις νέες ιδιωτικοποιήσεις σε ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΕΥΔΑΠ, ΔΕΣΦΑ, ΕΥΑΘ, ΕΛΠΕ, τα τιμολόγια θα πάρουν νέα φωτιά.
– Απελευθερώνουν παράλληλα πλειστηριασμούς, κατασχέσεις με την παράδοση των κόκκινων δανείων σε ντόπια και ξένα funds.
– Κατ’’ απαίτηση των «μεγαλοεπενδυτών» θέλουν να βάλουν στο γύψο τη συνδικαλιστική δράση, να επιβάλλουν σιωπή νεκροταφείου! Βάζουν λοιπόν νέα εμπόδια στην ίδρυση και λειτουργία των σωματείων, στην οργάνωση των αγώνων, διευκολύνουν τις απολύσεις συνδικαλιστών!

Όλα τα παραπάνω μέτρα συνάδελφοι, προστίθενται σε όλα τα προηγούμενα αντιλαϊκά μέτρα που μας έχουν φτάσει στην εξαθλίωση. Όσο παραμύθι και αν μας έχουν σερβίρει όλες οι κυβερνήσεις τα τελευταία εφτά χρόνια, η αλήθεια δεν κρύβεται. Εφτά χρόνια και τρία μνημόνια και ένα 4ο τώρα, μας «σώζουν» από την καταστροφή, αυτό ακούμε εδώ και χρόνια από διαφορετικούς πιστούς υπηρέτες των βιομηχάνων, των εφοπλιστών και των τραπεζών. Μια καταστροφή που για εμάς είναι εδώ, έχει έρθει, γιατί κάθε μέρα που περνάει, ακόμα και αν δεν έπαιρναν νέα μέτρα, η κατάσταση γίνεται όλο και χειρότερη με την εφαρμογή των ήδη υπαρχόντων.

Βέβαια η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ παίρνει το 1ο βραβείο στην πολιτική εξαπάτηση και την κοροϊδία των εργαζομένων βαφτίζοντας το ψάρι κρέας και ερχόμενη να τελειώσει την βρώμικη δουλειά που ξεκίνησαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στο ξήλωμα των δικαιωμάτων μας. Προκαλεί και κοροϊδεύει η κυβέρνηση μιλώντας για αντίμετρα που θα ωφελήσουν τον λαό την ίδια ώρα που τα μέτρα αυτά αφορούν κατά βάση και πάλι την έμμεση ή άμεση ενίσχυση των μεγάλων επιχειρήσεων και ομίλων και εφόσον βέβαια επιτευχθεί το ματωμένο πλεόνασμα του 3.5%. Χαρακτηριστικό είναι ότι σε αυτά εντάσσονται πρόγραμμα επιδοτούμενων θέσεων εργασίας, πάμφθηνης δηλαδή εργατικής δύναμης για το κεφάλαιο, αλλά και η μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων, που αποτελούν άμεση επιδότηση του μεγάλου κεφαλαίου. Ενώ το υπόλοιπο μέρος των αντίμετρων θα πάει στην διαχείρισης της ακραίας φτώχειας με συσσίτια και τους φτωχούς να πληρώνουν τους φτωχότερους.

Το κερασάκι στην τούρτα όλης αυτής της προπαγάνδας της κυβέρνησης είναι ότι το 4ο μνημόνιο που ψηφίζουν αυτές τις μέρες στην Βουλή είναι το εξιτήριο από τα μνημόνια, από την επιτροπεία, πως τα δύσκολα πέρασαν, πως βγαίνουμε στις αγορές και έρχεται η ανάκαμψη.

Ας θυμηθούμε συνάδελφοι! Από τα περιβόητα «τα δύσκολα πέρασαν» και «κάθε αξιολόγηση από εδώ και πέρα θα είναι πιο εύκολη», τα οποία συνόδευαν το κλείσιμο της προηγούμενης «αξιολόγησης» ακριβώς τον ίδιο καιρό πέρυσι (που περιλάμβανε μεταξύ άλλων το νόμο – λαιμητόμο για το Ασφαλιστικό και την τότε δόση απογείωσης της αντιλαϊκής φοροληστείας), κάνανε μια ενδιάμεση στάση στο «ούτε ένα ευρώ παραπάνω λιτότητα», και φτάσαμε σήμερα στο «επώδυνα τα μέτρα, αλλά σφίξτε τα δόντια γιατί τώρα περνάμε τον κάβο»…

Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται το ζήτημα: Τα κέρδη του κεφαλαίου – έστω και με ένα σωρό αστερίσκους και αβεβαιότητες από τις εξελίξεις και τους ανταγωνισμούς στην παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία – κάποια στιγμή θα «περάσουν τον κάβο», θα περάσουν σε φάση ανάκαμψης. Προϋπόθεση όμως για να συμβεί αυτό είναι οι εργαζόμενοι να μένουν μονίμως… με τα «δύσκολα» και τα «επώδυνα».

Αυτό ακριβώς επιβεβαιώνουν και τα νέα αντιλαϊκά μέτρα: Αυτήν την ανάγκη του κεφαλαίου υπηρετούν, γι’ αυτό τσακίζουν το λαό. Δεν είναι κάποιες «εμμονές δανειστών», δεν είναι «μέτρα που δεν τα ήθελε η κυβέρνηση», όπως λένε τα κυβερνητικά στελέχη, είναι πάγιες αξιώσεις του κεφαλαίου, εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες της ΕΕ με μνημόνια ή χωρίς. Γι’ αυτό άλλωστε και οι Ενώσεις τους, όπως ο ΣΕΒ, έσπευσαν να τα χαιρετίσουν και να ζητήσουν να εφαρμοστούν μια ώρα αρχύτερα, γι’ αυτό και η εργοδοσία τα «υποδέχεται» κλιμακώνοντας με κάθε τρόπο την επίθεση μέσα στους χώρους δουλειάς πριν καν ψηφιστούν τα μέτρα, αξιοποιώντας το ήδη διαμορφωμένο αντεργατικό οπλοστάσιο.

Άραγε συνάδελφοι ποιον ωφελεί η κατάργηση της Κυριακής αργίας, τους εργαζόμενους στο εμπόριο ή τους φτωχούς αυτοαπασχολούμενους που με νύχια και με δόντια και με χιλιάδες χρέη σε ταμεία και εφορία προσπαθούν να κρατήσουν τα μαγαζιά τους. Ποιους ωφέλησε και θα ωφελήσει η τεράστια κερδοφορία στον κλάδο του Τουρισμού με δεκάδες δις ευρώ στις τσέπες των μεγαλοξενοδόχων και τους ξενοδοχοϋπάλληλους να δουλεύουν 10ωρα με μειώσεις κατά 15% σε μισθούς και τζάμπα εργασία από νέα παιδιά από ΙΕΚ και την Κατάρτιση. Ποιον ωφελούν οι ευέλικτες μορφές εργασίας, οι χιλιάδες συμβασιούχοι στους ΟΤΑ σε όλη την Ελλάδα που χρόνια είναι όμηροι σε επαναλαμβανόμενες συμβάσεις και το σίριαλ της κοροϊδίας τους από κυβερνήσεις και δημοτικές αρχές συνεχίζεται. Ποιον θα ωφελήσουν οι περιβόητες επενδύσεις που πήγε στην Κίνα για να τις φέρει ο πρωθυπουργός και η ανάδειξη της Ελλάδας όπως λένε σε ενεργειακό και διαμετακομιστικό κόμβο. Ποιον θα ωφελήσει η επιχείρηση γεωστρατηγικής αναβάθμισης της ελληνικής αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή που όλο και περισσότερο μοιάζει με το μάτι του κυκλώνα και μπλέκει τη χώρα μας σε επικίνδυνα αιματηρά παιχνίδια των ιμπεριαλιστών, για το μοίρασμα των αγορών, των πετρελαίων, του φυσικού αερίου, των δρόμων μεταφοράς, μετατρέποντας τη χώρα σε ορμητήριο των ιμπεριαλιστών απέναντι σε άλλες χώρες και λαούς.

Η πείρα που έχουμε συσσωρεύσει εδώ και χρόνια οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι συνταξιούχοι, οι φτωχοί αγρότες, μπορεί να μας βοηθήσει να δώσουμε την απάντηση. Τα μέτρα αυτά ωφελούν τους μονοπωλιακούς ομίλους που στην δίψα τους για κέρδη όχι μόνο φτωχοποιούν το λαό αλλά ματώνουν τους λαούς όλου του κόσμου για το μοίρασμα των αγορών και των πετρελαίων. Αυτός είναι συνάδελφοι ο θεός του καπιταλιστικού συστήματος και της εξουσίας τους, το κέρδος και για την διασφάλιση αυτών των κερδών μας καλούν να κάνουμε θυσίες, να δεχτούμε μειώσεις μισθών όπως επιβάλλει εδώ και χρόνια ο Μάνεσης στην Χαλυβουργία και άλλοι μεγαλοβιομήχανοι;.

Ο δρόμος λοιπόν των θυσιών που χρόνια κάνει η εργατική τάξη και ο λαός οδήγησαν μόνο στην αύξηση των κερδών των καπιταλιστών και στην θωράκιση της εξουσίας τους. Ο δρόμος αυτός δεν βγάζει πουθενά, μόνο βάσανα, δυστυχία και φτώχεια φέρνει στο λαό. Οι μόνες θυσίες που αξίζει να κάνουμε σήμερα στον 21ο αιώνα, πρέπει να είναι θυσίες που στόχο θα έχουν την ανατροπή, θα έχουν το χτίσιμο μιας κοινωνίας που οι παραγωγοί του πλούτου θα απολαμβάνουν τους κόπους τους, που θα ζούνε με αξιοπρέπεια με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους, αφήνοντας πίσω όλη την σαπίλα και τον παρασιτισμό του καπιταλιστικού συστήματος. Η κοινωνία πάει μπροστά και οι καπιταλιστές με τους πολιτικούς τους υπηρέτες σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση μας τραβάνε πίσω. Ενώ έχουν και τα πιστά σκυλιά του συστήματος, τα φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής που σπέρνουν τον ρατσισμό, την ξενοφοβία ενώ μισούν τους εργάτες και τους αγώνες του λαϊκού κινήματος και το δείχνουν με κάθε ευκαιρία που τους δίνεται.

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,
Ήρθε η ώρα να πετάξουμε από πάνω μας τον μανδύα του φόβου, της υποταγής, της μοιρολατρίας , του τίποτα δεν γίνεται. Όλα μπορούν να γίνουν αν οργανωθείς, τίποτα δεν γίνεται αν μένεις θεατής!!! Βέβαια συνάδελφοι χρειάζεται να γνωρίζουμε πως η αναμέτρηση με την πολιτική του κεφαλαίου δεν είναι «κατοστάρι», αλλά απαιτητικός αγώνας δρόμου, που χρειάζεται σχέδιο, οργάνωση και επιμονή.

Δεν αρκεί η αντίθεση στο ένα ή στο άλλο μέτρο για να απαντηθεί αποτελεσματικά η ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου. Ούτε μπορεί απέναντι σ’ αυτή την άγρια και σχεδιασμένη επίθεση να σταθεί με αξιώσεις το εργατικό – λαϊκό κίνημα, αν δεν ανασυνταχθεί και δεν αντιτάξει το δικό του σχέδιο, διεκδικώντας την ανάκτηση των απωλειών και παλεύοντας για τις σύγχρονες ανάγκες. Χρειάζεται πάνω απ’ όλα, μέσα από κάθε μάχη, να γίνονται βήματα στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, στη συγκρότηση και την ενίσχυση της Κοινωνικής Συμμαχίας των εργατών, με τους αυτοαπασχολούμενους και τους φτωχούς αγρότες. Να δυναμώνει το ρεύμα στο κίνημα που παλεύει σε αντικαπιταλιστική – αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση.

Σήμερα που η επιστήμη και η τεχνική έχουν κάνει άλματα, που η εκτόξευση της παραγωγικότητας και ο συγκεντρωμένος πλούτος επιτρέπουν μείωση του εργάσιμου χρόνου, σταθερή δουλειά για όλους, Υγεία – Πρόνοια – Παιδεία υψηλών προδιαγραφών, με αποκλειστική ευθύνη του κράτους και δωρεάν, η συζήτηση δεν μπορεί να γίνεται για το πόσα λιγότερα ή περισσότερα θα χάσει ο λαός στο όνομα της ανάκαμψης της οικονομίας και της ανάκτησης μεγαλύτερων ρυθμών ανάπτυξης, αλλά για το ποιες προϋποθέσεις απαιτούνται για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και τι καθήκοντα προκύπτουν απ’ αυτό για το κίνημα.

Απευθύνουμε από την σημερινή μας συγκέντρωση κάλεσμα σε κάθε εργαζόμενο, σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή να συσπειρωθεί στο ΠΑΜΕ, να ανταποκριθεί στις πρωτοβουλίες που παίρνουμε, ακόμα και αν δεν συμφωνεί σε όλα μαζί μας. Γιατί αυτοί οι αγώνες μπορεί και πρέπει να συντονιστούν σε κάθε κλάδο, στο σύνολο των εργαζομένων, απέναντι στο σύνολο των μονοπωλίων και των πολιτικών τους εκπροσώπων.

Εξάλλου, από ποιον μπορούν να περιμένουν να συντονίσει τον αγώνα σε αυτήν την κατεύθυνση; Από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ; Η ΓΣΕΕ πανηγυρίζει γιατί συναντιέται με το κουαρτέτο ως θεσμός και, από την άλλη, ξανα-υπέγραψε τη δήθεν ΕΓΣΣΕ, νομιμοποιώντας τα εξευτελιστικά μεροκάματα, την κατάργηση των δικαιωμάτων, την εφαρμογή όλων των αντεργατικών νόμων, μνημονιακών και μη.

Αυτές οι δυνάμεις που υπάρχουν και στο ΕΚΒ έχουν καταντήσει τα σωματεία, ειδικότερα τα επιχειρησιακά, παραμάγαζα των βιομηχάνων και χειροκροτητές της αντιλαϊκής πολιτικής. Έφτασαν στο σημείο να λένε πως διαφωνούν μόνο και μόνο με τα μέτρα γιατί δεν προωθούν την καπιταλιστική ανάπτυξη για να ανοίξουν θέσεις εργασίας. Τα ίδια που λένε και κόμματα της αντιπολίτευσης και μερίδες του κεφαλαίου. Σπέρνουν την μοιρολατρία και την απογοήτευση στους χώρους δουλειάς ενώ δεν κούνησαν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι για την επιτυχία της σημερινής απεργίας. Το μόνο που ξέρουν είναι να συναντώνται μαζί με τις ηγεσίες της ΟΕΒΕΜ και της ΑΔΕΔΥ και να καλούν τους εργαζόμενους να διαδηλώσουν κάτω από ξένη σημαία είτε προβάλλοντας ως αλλαγή την κυβερνητική εναλλαγή στην εξουσία των μονοπωλίων, είτε προβάλλοντας ως στόχο των εργατών τα συμφέροντα τμημάτων του κεφαλαίου για αλλαγή νομίσματος χωρίς ριζικές αλλαγές στην οικονομία και την κοινωνία.

Έχουν καθοριστική ευθύνη συνάδελφοι για τη σημερινή κατάσταση του συνδικαλιστικού – εργατικού κινήματος, τη δυσκολία στην οργάνωσή του, την λογική του μικρότερου κακού που σπέρνουν εδώ και χρόνια στους εργαζόμενους, σε κάθε χώρο δουλειάς.

Για το ΠΑΜΕ η ανασύνταξη του συνδικαλιστικού – εργατικού κινήματος δεν είναι σύνθημα, αλλά ζήτημα ζωτικής ανάγκης, για το σήμερα, για το μέλλον! Εμείς θέλουμε κίνημα μαζικό, μαχητικό, με ποδάρια στους χώρους δουλειάς, με προσανατολισμό ενάντια στα μονοπώλια και τις κυβερνήσεις τους, την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Οι αγώνες της εργατικής τάξης σε κάθε περίοδο είναι οι μόνοι που έφεραν σε δύσκολη θέση τους εκμεταλλευτές και αμφισβήτησαν την κυριαρχία και την εξουσία τους. Γιατί η εργατική τάξη όχι μόνο μπορεί να καταργήσει την καπιταλιστική σκλαβιά, αλλά και να κτίσει μια νέα κοινωνία χωρίς αυτούς και τον παρασιτισμό τους. Αυτό ακριβώς τρέμουν οι εκμεταλλευτές όλου του κόσμου!

Ο φόβος τους πρέπει να γίνει όπλο για την εργατική τάξη.

Δεν είναι παντοδύναμοι, δεν είναι ανίκητοι μπροστά στην οργανωμένη δύναμη του λαού.

Με την εργατική τάξη στην πρωτοπορία, με την κοινωνική – λαϊκή συμμαχία μας, προχωράμε μπροστά για το μέλλον που μας ανήκει.

Καμιά ανοχή και νομιμοποίηση της βάρβαρης πολιτικής τους.

Νόμος είναι το δίκιο μας! Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη!

Συνεχίζουμε συνάδελφοι αγωνιστικά – διεκδικητικά και αύριο Πέμπτη με Συλλαλητήριο στις 7.00 το απόγευμα στην πλατεία Πανεπιστημίου την ώρα που η κυβέρνηση θα ετοιμάζεται να ψηφίσει τα αντιλαϊκά μέτρα στη Βουλή.