Με 3 συγκεντρώσεις και πορείες, τίμησαν οι Βολιώτες την εργατική Πρωτομαγιά (Video + Photos)

Με συνθήματα στη μνήμη του αδικοχαμένου Κώστα Κόγια

Με σημεία συγκέντρωσης τις πλατείες Ελευθερίας και Πανεπιστήμιου και από εκεί με πορείες στους κεντρικούς δρόμους της πόλης αλλά και καταθέσεις στεφάνων, τίμησαν οι Βολιώτες την εργατική Πρωτομαγιά.

Η πρώτη συγκέντρωση, την οποία είχε εξαγγείλει το Εργατικό Κέντρο Βόλου και με ανακοίνωσή του καλούσε σε συμμετοχή το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ, πραγματοποιήθηκε στις 9.30 στην Πλατεία Ελευθερίας, από όπου ξεκίνησε πορεία μέχρι την συμβολή των οδών Δημητριάδος και Αγίου Νικολάου, για την καθιερωμένη κατάθεση στεφάνων.

Παρόντες και οι Βουλευτές Μαγνησίας των Ανεξάρτητων Ελλήνων Μαρίνα Χρυσοβελώνη, του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ Αλέξανδρος Μεϊκόπολος και ο Ανεξάρτητος Πάρις Μουτσινάς.

Συγκίνηση προκάλεσε το μπλοκ της “Κίνησης Ελπίδας Πολιτών”, το οποίο προπορεύονταν της πορείας και τα μέλη της κίνησης φώναζαν συνθήματα στη μνήμη του ιδρυτή της Κώστα Κόγια, ο οποίος αργά το απόγευμα του Σαββάτου, στην οικεία του, αποφάσισε να θέσει τέλος στην ζωή του, σοκάροντας το πανελλήνιο αλλά και την τοπική κοινωνία της Μαγνησίας και του Βόλου.

Λίγη ώρα αργότερα, από την πλατεία Πανεπιστημίου, ξεκινούσε η δεύτερη πορεία του ΠΑΜΕ Μαγνησίας. Έχοντας προηγηθεί συγκέντρωση και η καθιερωμένη ομιλία*, η πορεία, που χαρακτηρίζεται ως μία από τις μαζικότερες του ΠΑΜΕ Μαγνησίας των τελευταίων ετών, κινήθηκε στους κεντρικούς δρόμους της πόλης, για να καταλήξει και αυτή στην συμβολή των οδών Δημητριάδος και Αγίου Νικολάου.

Η τρίτη και ανεξάρτητη συγκέντρωση στην πλατεία Ελευθερίας, στην οποία συμμετείχαν εργαζόμενοι, συλλογικότητες και ανεξάρτητοι πολίτες, κατέληξε και αυτή στην συμβολή των οδών Δημητριάδος και Αγίου Νικολάου, έχοντας νωρίτερα ολοκληρώσει την με παλμό και δυναμική, πορεία της στους κεντρικούς δρόμους της πόλης του Βόλου.

ΔΕΙΤΕ πλάνα από τις πορείες στο κέντρο του Βόλου, όπως καταγράφηκαν από το e-Volos.gr:

* ΔΙΑΒΑΣΤΕ αποσπάσματα από την ομιλία του Π.Α.ΜΕ.

Συνάδελφοι-σες, νέοι και νέες
Σήμερα 1η Μάη οι εργάτες όλου του κόσμου τιμάμε τους νεκρούς της τάξης μας, κάνουμε τον απολογισμό των αγώνων μας. Είναι μέρα πάλης και διεκδίκησης των αιτημάτων μας για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας.

…Από το βήμα της σημερινής μας συγκέντρωσης εκφράζουμε την ταξική μας αλληλεγγύη, στους εργαζόμενους μετανάστες από το Μπαγκλαντές, που δέχτηκαν τη δολοφονική επίθεση των καπιταλιστών φραουλάδων στη Μανωλάδα.

Θέλουμε να τονίσουμε ότι αυτή η δολοφονική επίθεση δεν είναι μεμονωμένο γεγονός που πέρασε και πάει. Οι πυροβολισμοί που έπεσαν και το αίμα που χύθηκε είναι σήμα κινδύνου για την εργατική τάξη, είναι σήμα που δεν σηκώνει καμία υποτίμηση. Οι εργοδότες με την οργανωμένη βία που ασκούν ενάντια στους εργάτες με τους διάφορους μηχανισμούς που έχουν στη διάθεση τους, έχουν στήσει γύρω μας πολλές Μανωλάδες. Και θα γίνουν πολύ περισσότερες αν υπάρξει η παραμικρή ανοχή από τη μεριά μας . Γι αυτό ακριβώς πρέπει να γίνει σαφές απ’ όλη την εργατική τάξη το μήνυμα από τη Μανωλάδα της Ηλείας. Καμιά ανοχή στις «Μανωλάδες». Έλληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι σαν μια γροθιά, πρέπει να αντιπαλέψουμε αυτή τη βαρβαρότητα και το σύστημα που τη γεννά.

Συνάδελφοι-σες, νέοι και νέες
Η καπιταλιστική κρίση αποκάλυψε τα αδιέξοδα του συστήματος που σαπίζει, κορύφωσε την επίθεση του καπιταλισμού, οδήγησε σε ολομέτωπη επίθεση σε όποιο εργατικό δικαίωμα και κατάκτηση δεν είχαν καταφέρει τα προηγούμενα χρόνια να τσακίσουν, με στόχο να γίνει ακόμα πιο φτηνή η εργατική δύναμη, ώστε να αυξηθούν τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων.

Η αντιμνημονιακή ρητορεία των δυνάμεων της ταξικής συνεργασίας και του εργοδοτικού συνδικαλισμού, δεν μπορεί να κρύψει το ρόλο τους στη συκοφάντηση της ταξικής γραμμής και πάλης. Ο,τι αντιλαϊκό – αντεργατικό έχει γίνει νόμος τις προηγούμενες 10ετίες έχει ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους. Οι θυσίες και οι «κοινωνικοί διάλογοι» κατά την περίοδο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, δεν οδήγησαν στα χρυσά κουτάλια και αυτό πρέπει να αποτελέσει πείρα σήμερα για τους εργαζόμενους για να μην την ξαναπατήσουν.

Σήμερα χρειαζόμαστε ένα κίνημα ταξικό, καρφί στο μάτι της πλουτοκρατίας, οργανωμένο και προσανατολισμένο απέναντι στην εργοδοσία, τους νόμους και το κράτος της, μαζικό, οργανωμένο στον τόπο δουλειάς και τον κλάδο. Κίνημα απαλλαγμένο από τους ανθρώπους της εργοδοσίας, που θα στηρίζεται και θα αναπτύσσει την κοινωνική συμμαχία, που δε θα παλεύει μόνο για επιμέρους βελτιώσεις αλλά για το σύνολο των αναγκών της λαϊκής – εργατικής οικογένειας, κίνημα που θα βάζει στην ημερήσια διάταξη το κεντρικό πρόβλημα – ερώτημα που πρέπει να απαντήσει η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι.

‘Η εμείς ή τα μονοπώλια!
‘Η με το κεφάλαιο ή με το λαό!
Ανάπτυξη για το λαό ή για τα κέρδη των μονοπωλίων…

Πάνω σε αυτή τη γραμμή επιδιώκουμε την ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος, την αναβάθμιση της λειτουργίας και της δράσης των πρωτοβάθμιων σωματείων, την αλλαγή των συσχετισμών δύναμης στο συνδικαλιστικό κίνημα. Με δράση από τα κάτω, καρφί στο μάτι της μεγαλοεργοδοσίας.

Πάνω σε αυτή τη γραμμή επιδιώκουμε να συσπειρωθούν όλοι.

Εργάτες και υπάλληλοι, πρωτοβάθμια σωματεία, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, Επιτροπές Αγώνα, Λαϊκές Επιτροπές, συνδικαλιστές.

Να δυναμώσει ο ενιαίος αγώνας, η λαϊκή συμμαχία.

Συνάδελφοι – συναδέλφισσες, νέοι και νέες
Η επίθεση είναι ενιαία, χτυπάει όλα τα λαϊκά στρώματα, απαιτείται ενιαίο μέτωπο πάλης εργατοϋπαλλήλων, συνταξιούχων, φτωχών αγροτών, μικροεπαγγελματοβιοτεχνών, γυναικών, κάθε νέου και νέας.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ στην αντεπίθεση να γκρεμίσουμε Μνημόνια και αφεντικά.

Μπορούμε να γίνουμε κυρίαρχοι του πλούτου που παράγουμε

Οργάνωση και ταξική πάλη για τα δικαιώματά μας αλλά και για ριζικές αλλαγές.