Ο Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος για την Παγκόσμια μέρα κατά του Ρατσισμού
“Το βίντεο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ με τα παιδικά χαμόγελα στο κέντρο φιλοξενίας ΜΟΖΑ στο Βόλο, που έκανε το γύρο του κόσμου, μας γεμίζει ικανοποίηση, αισιοδοξία και αυταπάρνηση ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός χωρίς διακρίσεις”
ΔΙΑΒΑΣΤΕ το μήνυμα του βουλευτή Μαγνησίας του ΣΥΡΙΖΑ, όπως έφτασε στο e-Volos.gr:
Η φετινή παγκόσμια μέρα κατά του Ρατσισμού έχει ιδιαίτερη σημασία όταν εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες έχουν διωχθεί ή διώκονται από την πατρίδα τους λόγω πολέμου και φτώχειας, καθώς και για όσους διώκονται λόγω φύλου, χρώματος, θρησκείας και σεξουαλικού προσανατολισμού.
Στηρίζουμε όλους τους συμπολίτες μας που δίνουν αγώνα στο πλευρό των προσφύγων, των μεταναστών. Στηρίζουμε τις οργανωμένες δομές φιλοξενίας προσφύγων, την παροχή ανθρώπινης διαβίωσης και το δικαίωμα μόρφωσης των προσφυγόπουλων χωρίς αποκλεισμούς. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στις πρωτοβουλίες της πολιτείας για την προετοιμασία και ένταξη των παιδιών των προσφύγων στο εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Το βίντεο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ με τα παιδικά χαμόγελα στο κέντρο φιλοξενίας ΜΟΖΑ στο Βόλο, που έκανε το γύρο του κόσμου, μας γεμίζει ικανοποίηση, αισιοδοξία και αυταπάρνηση ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός χωρίς διακρίσεις. Η παιδεία ενώνει.
Σε μια εποχή που τα ακροδεξιά κόμματα διεκδικούν την ψήφο των ευρωπαίων πολιτών στις επερχόμενες ευρωπαϊκές εκλογές, οφείλουμε να σταθούμε απέναντι, και να απομονώσουμε τις φωνές υποστήριξής τους εντός της χώρας, που σκοπό έχουν να καλλιεργήσουν ρατσιστικά πρότυπα και φοβικά σύνδρομα.
Η Δημοκρατία οφείλει να προστατεύει τα δικαιώματα των ανίσχυρων απέναντι στην ισχύ των δυνατών. Είναι χρέος όλων μας να αγωνιστούμε για μια κοινωνία ισότητας, ισονομίας και ελευθερίας για όλους και όλες χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς απέναντι στο κλίμα ξενοφοβίας που καλλιεργείται στους ευρωπαϊκούς λαούς. Όπως είπε και ο Martin Niemöller, γερμανός ιερέας: «Όταν οι ναζιστές ήρθαν για να πάρουν τους κομμουνιστές, σιώπησα επειδή δεν ήμουν κομμουνιστής. Όταν φυλάκισαν τους σοσιαλδημοκράτες, σιώπησα γιατί δεν ήμουν σοσιαλδημοκράτης. Όταν ήρθαν να πάρουν τους συνδικαλιστές, δεν διαμαρτυρήθηκα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής. Όταν ήρθαν να συλλάβουν εμένα, δεν υπήρχε πια κανείς για να διαμαρτυρηθεί».