Προτάσεις του συνδυασμού «Θεσσαλία, η γη μας»: Διαχείριση αρδευτικού νερού

ΔΙΑΒΑΣΤΕ την ανακοίνωση της Υποψήφιας Περιφερειάρχη Θεσσαλίας Μαρίνας Χρυσοβελώνη, όπως έφτασε στο e-Volos.gr:

Στην Ελλάδα η γεωργία είναι ο μεγάλος καταναλωτής νερού (78,5% για άρδευση), ακολουθεί η αστική ύδρευση (περίπου 15,8%), ενώ μόνο το 5,7% καταναλώνεται από τη βιομηχανία. Η ζήτηση νερού άρδευσης είναι μεγάλη και αρδεύεται σήμερα το 41,2% της καλλιεργούμενης έκτασης. Η μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενη διαχείριση θεωρούσε τη ζήτηση του νερού δεδομένη και επικεντρωνόταν στη διαχείριση της φυσικής προσφοράς του. Η ανάγκη για πιο αποτελεσματική χρήση του νερού άρδευσης είναι επιτακτική. Η κάλυψη των αναγκών βασιζόταν αποκλειστικά στην εξασφάλιση της μέγιστης προσφοράς νερού, δίνοντας ελάχιστη σημασία στον έλεγχο των αναγκών και στην προστασία των υδατικών πόρων.

Αξίζει να σημειωθεί για το νερό άρδευσης μόνο το 55% χρησιμοποιείται απ την καλλιέργεια ενώ το 45 % είναι απώλειες (μεταφοράς, εφαρμογής στον αγρό, υπεράρδευση κλπ)

Ζητάμε: Να επιβεβαιώσει η κυβέρνηση την βούλησή της για την ολοκλήρωση των έργων του Αχελώου ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΟ ΖΩΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΙΑ

Απαιτείται να εγκριθούν τα Σχέδια Διαχείρισης των Υδατικών Διαμερισμάτων Θεσσαλίας, η θεσμοθέτηση των οποίων είναι απαραίτητη για τη συνολική αντιμετώπιση του υδατικού ζητήματος (έπρεπε να είχε γίνει μέχρι τις 30/12/2012).

Άμεση επιδίωξή μας είναι η ολοκλήρωση των έργων της Κάρλας.

Να επικαιροποιηθούν από τους αρμόδιους φορείς όλες οι περιβαλλοντικές και τεχνικές μελέτες, προκειμένου να υπάρξει εναρμόνιση με τις νεώτερες πράξεις των Ευρωπαϊκών Οδηγιών, για να μπορέσουν να ολοκληρωθούν τα έργα.

ΕΝΕΡΓΕΙΑ-ΚΟΣΤΟΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

Το κόστος αγροτικής παραγωγής κατά το 2013 αυξήθηκε κατά 12,6%, κυρίως εξαιτίας της αύξησης του κόστους των ζωοτροφών (16,5%) αλλά και του κόστους της ενέργειας (18,5%). Είναι χαρακτηριστικό ότι στο διάστημα της τελευταίας πενταετίας (2008-2013) οι ζωοτροφές αποτελούν, κατά μέσο όρο, το 37% του συνολικού κόστους αγροτικής παραγωγής και η ενέργεια το 21% περίπου. Τρίτο στη σειρά στοιχείο κόστους αποτελούν οι σπόροι και το πολλαπλασιαστικό υλικό (8,4%). Το νέο φορολογικό και οι ρυθμίσεις του για τους Αγρότες κλείνουν την ταφόπλακα και οδηγούν στην απόγνωση τους αγρότες. Την ίδια στιγμή οι εταιρίες προμήθειας αγροεφοδίων ζητούν προκαταβολικά την εξόφληση του ποσού για να τους προμηθεύσουν με τα απαραίτητα για τις καλλιέργειές τους.

Το ξεπούλημα της ΑΤΕ και η χρηματοδότηση της αγροτικής παραγωγής έχει γίνει ακόμη πιο δύσκολη εξαιτίας της απροθυμίας των τραπεζών για δανειοδοτήσεις. Κατά την τρέχουσα περίοδο σποράς, αρκετοί παραγωγοί κινδυνεύουν να αφήσουν ακαλλιέργητα τα χωράφια τους, με δυσμενείς επιπτώσεις για τις οικογένειές τους, την εθνική οικονομία και τα επίπεδα των τιμών των αγροτικών προϊόντων στη χώρα. Η αύξηση κατά 20% των τιμολογίων του αγροτικού ρεύματος έρχεται να ολοκληρώσει την επίθεση που συστηματικά δέχεται ο αγροτικός κόσμος από τις αλλεπάλληλες μνημονιακές κυβερνήσεις. Σε αντίθεση με τις κυβερνητικές εξαγγελίες, ότι δήθεν ο πρωτογενής τομέας θα πρέπει να γίνει η “ατμομηχανή” της εξόδου από την κρίση και της ανάπτυξης της χώρας μας, η τελευταία αυτή αύξηση καθιστά απαγορευτικό το ήδη δυσβάσταχτο κόστος παραγωγής και προκαλεί αφενός μεν τη λεηλασία του αγροτικού εισοδήματος, αφετέρου δε τη μετακύλιση του κόστους αυτού στους καταναλωτές, με την αύξηση των τιμών σε βασικά προϊόντα.

Μετά την πώληση της ΑΤΕ, έρχεται η βαριά φορολόγηση των αγροτών. Η επιβάρυνση του πετρελαίου και του ηλεκτρικού ρεύματος και μια σειρά μέτρων οδηγούν στην ουσιαστική κατάργηση της πρωτογενούς παραγωγής.