Τοποθέτηση Μουτσινά στην πρόταση που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής
Ο βουλευτής Μαγνησίας της ΔΗΜΑΡ Πάρις Μουτσινάς, κατέθεσε στα πρακτικά της Βουλής την τοποθέτησή του στην πρόταση που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, για «σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, με αντικείμενο τη διερεύνηση των συνθηκών που οδήγησαν στην προσφυγή στο Δ.Ν.Τ. και την υποβολή της Ελλάδας στο καθεστώς των Μνημονίων και της επιτήρησης και για την αναζήτηση και απόδοση των ευθυνών Νέας Δημοκρατίας και Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος και κάθε ενεχομένου προσώπου», η οποία δεν συζητήθηκε στην ολομέλεια λόγω χρονικού περιορισμού. Ακολουθεί αναλυτικά η τοποθέτηση:
ΑΠΟΔΟΣΗ ΕΥΘΥΝΩΝ ΓΙΑ ΤΟ 1Ο ΜΝΗΜΟΝΙΟ
Είναι αλήθεια ότι ο Ελληνικός λαός εκτός από το οξύ πρόβλημα της επιβίωσης που αντιμετωπίζει κατατρύχεται από το εναγώνιο ερώτημα «ΠΩΣ ΦΘΑΣΑΜΕ ΩΣ ΕΔΩ», μία χώρα που κατά τις εκτιμήσεις των κυβερνήσεων της περασμένης ακόμη δεκαετίας, μας κατέτασσαν στις 20 πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Η απάντηση στο ερώτημα έχει να κάνει με την διασφάλιση των συνθηκών αυτών, ώστε να μην έχουμε στο μέλλον επανάληψη των πολιτικών που μας έφεραν ως εδώ.
Είναι επίσης αλήθεια ότι η Ελλάδα παρά τα πολιτικά, θεσμικά και οργανωτικά προβλήματα της ανάπτυξης, είναι μια πλούσια χώρα αφού υπάρχουν τοποθετημένα εμβάσματα σε φορολογικούς παραδείσους όσο τρία ΑΕΠ της χώρας και δεν έχει εισπραχθεί ούτε ένα ευρώ από το Υπουργείο Οικονομικών.
Είναι γνωστά τα χρόνια και νοσηρά προβλήματα της χώρας μας (υποβάθμιση της παραγωγικής βάσης, στήριξη του πρωτογενούς τομέα στον αυτόματο πιλότο των επιδοτήσεων χωρίς έλεγχο και ανταποδοτικότητα, στρεβλή λειτουργία του Δημόσιου τομές-γραφειοκρατία-πελατειακές σχέσεις, αποδόμηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ανάσχεση της ανάπτυξης, ύφεση και ανεργία, κατάλυση του κοινωνικού κράτους και των δομών κλπ). Δεν θα τα αναλύσω.
Τα προβλήματα βέβαια είναι σίγουρα πολιτικά, τα οποία σήμερα οξύνονται από την εφαρμογή του νεοφιλελεύθερου πολιτικού συστήματος, το οποίο επιμένει να στηρίζει την ανάπτυξη μονομερώς στην ενίσχυση των Τραπεζών και Χρηματοπιστωτικών οργανισμών, και υποβαθμίζει συνεχώς την κοινωνία των πολιτών και την κοινωνική συνοχή, δηλαδή υποτιμά το σημαντικότερο κεφάλαιο της σύγχρονης οικονομίας, τον ανθρώπινο παράγοντα (συγκρότηση, δεξιότητες, μόρφωση, εμπειρία του σύγχρονου ανθρώπου, ιδιαίτερα της νεολαίας μας).
Δεν αρνούμαστε βέβαια ότι τα οικονομικά προβλήματα, ιδιαίτερα μετά την οικονομική κρίση του 2008, είναι σοβαρά αφού το χρέος είχε ξεπεράσει το 120% του ΑΕΠ, υπήρχε πρωτογενές έλλειμμα άνω του 12% το 2009, η λειτουργία του Δημόσιου Τομέα παρά τις διακηρύξεις περί επανίδρυσης ήτανε προβληματική, η ύφεση άρχισε να δείχνει το αποτρόπαιο πρόσωπό της καθώς και η ανεργία, ιδιαίτερα των νέων μας οι οποίοι όσο περισσότερα προσόντα είχαν τόσο χειρότερο για αυτούς.
Η ένταξη της χώρας στο καθεστώς του 1ου Μνημονίου και του ΔΝΤ, το οποίο είναι γνωστόν ποία πολιτική συμφερόντων εξυπηρετεί στις χώρες που εγκαθίσταται, είναι μια ενέργεια της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου, τα κίνητρα της οποίας και όλα τα αποτελέσματά της πρέπει να διερευνηθούν από εξεταστική επιτροπή. Η συκοφάντηση της χώρας και του λαού, ο αποκλεισμός της από τις αγορές, η ακολουθούμενη πολιτική της οικονομικής και κοινωνικής υποτίμησης, η χειραγώγηση στην αγορά των CDS κ.α., είναι στοιχεία στα οποία πρέπει να χυθεί άπλετο φως.
Το γεγονός ότι υπάρχει μια δύσκολη οικονομική συγκυρία και μια κατ’ αρχήν θετική εξέλιξη με βάση τις αποφάσεις του Eurogroup στα πολιτικά πράγματα της χώρας, δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι για την αποφυγή της διερεύνησης των ευθυνών για την δραματική πορεία της χώρας.
Άλλωστε αν οι αποφάσεις αυτές του Eurogroup δεν συνοδευθούν από μια σειρά πολιτικών αποφάσεων και ενεργειών, τόσο για το ξεπέρασμα των εσωτερικών μας προβλημάτων σε προοδευτική κατεύθυνση, όσον και την δρομολόγηση προοδευτικών Ευρωπαϊκών εξελίξεων, η κατάσταση στη χώρα θα είναι ιδιαίτερα δύσκολη.
Αυτές οι εξελίξεις επιβάλλουν εκτός των άλλων την απαραίτητη πολιτική συνεννόηση και ειλικρίνεια ώστε οι παρεμβάσεις μας σ’ όλα τα επίπεδα να είναι αποδοτικές. Θεωρώ λοιπόν ότι η συγκυρία όχι μόνον επιτρέπει, αλλά επιβάλλει την διερεύνηση των πολιτικών ευθυνών για την ένταξη της χώρας στο καθεστώς του 1ου Μνημονίου, όχι μόνο για την αναγκαία ικανοποίηση του περί δικαίου αισθήματος των πολιτών, αλλά και για την αποφυγή των ίδιων πολιτικών και λαθών στο μέλλον. Με απλά λόγια να μην κινδυνεύσουμε να ξαναζήσουμε το ίδιο νοσηρό κλίμα ενός διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος που επέβαλαν στην χώρα μας ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Σήμερα έχουμε προς ψήφιση την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ από την μια μεριά και από την άλλη το πόρισμα της εισαγγελίας του Αρείου Πάγου το οποίο έχει κατατεθεί στη Βουλή.
Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ είναι μια πρόταση αναζήτησης, ή μάλλον καταλογισμού, ευθυνών επί παντός επιστητού, της πολιτικής πορείας της χώρας από το 1996 ως σήμερα. Ελέγχονται 4 πρωθυπουργοί και πολλαπλά σοβαρά πολιτικά γεγονότα (όπως: εξοπλισμοί, Ολυμπιακοί Αγώνες, 1ο Μνημόνιο, Υποβάθμιση Οικονομίας, αποκλεισμός από τις αγορές, χειραγώγηση αγοράς CDS, κ.α.). Είναι μια πρόταση μη στοχευμένη, γενική και θεωρώ ότι δεν μπορεί να διερευνηθεί από μια εξεταστική επιτροπή όταν, πολλών εξ αυτών των πράξεων, οι ευθύνες έχουν παραγραφεί, κάποιες πολιτικές πράξεις έχουν ήδη παραπεμφθεί σε εξεταστικές επιτροπές χωρίς αποτέλεσμα (αθώωση Τσοχατζόπουλου).
Αντίθετα η έκθεση της αντιεισαγγελίας του Αρείου Πάγου στοχεύει, αναφερόμενη αποκλειστικά στην διερεύνηση πολιτικών και ποινικών ευθυνών, πράξεων και ενεργειών που μας οδήγησαν στο 1ο Μνημόνιο, είναι θεσμική και μπορεί να συμβάλλει να ξεπερασθούν μονόπλευρες και κομματικές αγκυλώσεις και άλλα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα. Είναι μια ιστορική ευκαιρία και θεωρώ ότι μπορεί να αποτελέσει την βάση και την πολιτική συνισταμένη του Κοινοβουλίου, αφού έχει την σφραγίδα και την έγκριση του θεσμού της δικαιοσύνης, και να γίνει σεβαστή από όλα τα κόμματα τα οποία μπορούν να συμβάλλουν στην βελτίωσή της. Χρέος όλων μας είναι να φέρουμε την έκθεση του αντιεισαγγελέα κ. Παντελή στη Βουλή, αν θέλουμε συντεταγμένα να αποδώσουμε ευθύνες πολιτικές και ποινικές σε όλους όσους ενέχονται, και να αποφύγουμε την δημιουργία εντυπώσεων που δεν ωφελούν κανένα και ιδιαίτερα τη χώρα.