Χιλιάδες Βολιώτες εναπέθεσαν τις ελπίδες τους στον Αναστημένο Χριστό

ΑΡΘΡΟ του Νάσιου Αποστόλου, τοπ. Δημοτικού συμβούλου Βόλου, εμπόρου, θεολόγου

Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης εβδομάδος, χιλιάδες συμπολιτών μας συνέρρεαν καθημερινά στις εκκλησίες της Μητροπόλεώς μας για να συμμετάσχουν στις ακολουθίες των Παθών. Ανήμερα της Κυριακής του Πάσχα, προεξάρχοντος του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου και με τη συμμετοχή αρκετών κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως, τελέσθηκε ο Εσπερινός της Αγάπης, στον Μητροπολιτικό Ι.Ν. Αγ. Νικολάου Βόλου. Ίδια κατάσταση παρατηρήθηκε επίσης και καθόλη την διάρκεια της Μ. Τεσσερακοστής, όπου πλήθος πιστών κατέκλυσαν τις ίδιες εκκλησίες στους κατανυκτικούς εσπερινούς, στις προηγιασμένες θείες Λειτουργίες, καθώς επίσης και τους ιερείς πνευματικούς για το Μυστήριο της Θείας Εξομολόγησης.

Θεωρώ επίσης ότι αξέχαστη θα μείνει η εικόνα σε όσους από εμάς μπορέσαμε και βρεθήκαμε στην παραλία του Βόλου το βράδυ της Μ. Παρασκευής, κατά την περιφορά των επιταφίων Μια εικόνα μαγευτική, με χιλιάδες Βολιώτες αλλά και επισκέπτες της πόλης μας, κρατώντας στο χέρι από ένα αναμμένο κερί να ακούμε τα εγκώμια και το κήρυγμα του Μητροπολίτη μας ( ένα λόγο αρκετά αισιόδοξο, από τον οποίο μπορέσαμε να αντλήσουμε κουράγιο και να αποκτήσουμε την ελπίδα που ως έθνος χρειαζόμαστε…).

Πιστεύω ότι πολλοί συμπολίτες μας αντικρίζοντας τον Χριστό επάνω στον Σταυρό, πέρα από την συγκίνηση και κατάνυξη που νιώθαμε, αρκετοί από εμάς βάλαμε έστω και για λίγο την θέση μας επάνω στον ίδιο τον Σταυρό του Κυρίου . Ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή, όπου εκατοντάδες Έλληνες χάνουν καθημερινά την δουλειά τους, αδυνατούνε να ανταπεξέλθουνε στις βασικές τους οικονομικές υποχρεώσεις, δεν είναι δύσκολο να ταυτιστούμε με τον ίδιο τον Χριστό ως Εσταυρωμένο

Μετά τα πάθη όμως του Κυρίου μας ακολούθησε η Ανάστασή του. Γιορτάζοντας το Πάσχα, καλούμαστε σε μια προσωπική κίνηση εξόδου από την πολύμορφη και συχνά δυσδιάκριτη αμαρτία. Προσδιορίζοντάς την με σύγχρονη ορολογία, θα λέγαμε: Έξοδο από τη διαφθορά, το ψέμα, την απάτη που μολύνουν με ποικίλες μορφές κάθε κοινωνική τάξη υπονομεύοντας τη συνοχή του λαού· αποφασιστική επιλογή της αλήθειας και της τιμιότητος. Έξοδο από την αδιαφορία για τη δικαιοσύνη, συστράτευση για την επικράτηση του δικαίου στο περιβάλλον μας και ευρύτερα στην κοινωνία μας.

«Χαίρετε», παροτρύνει τις μυροφόρες ο Χριστός. «Χαίρετε», λέμε κι εμείς στον κόσμο, ως μαθητές δικοί Του, που Τον πίστεψαν, τον αγάπησαν και θέλουν να Τον ακολουθήσουν στη ζωηφόρο Του έγερση. Η Ανάστασή Του αποτελεί διαρκή επιλογή μας, διότι πάντα ο Θάνατος καραδοκεί.

Έτσι και σήμερα, όπως ανέφερε και στο πασχαλινό του μήνυμα ο Μητροπολίτης μας, μία σκιά θανάτου σκοτεινιάζει τη ζωή μας. Έτσι και σήμερα, έναν Γολγοθά ανεβαίνουμε, ως κοινωνία και ως Έθνος. Σε μία ανθρωπότητα όμως, που βλέπει μόνον ανήφορο και πόνο, η Εκκλησία κρατάει, σαν τη φλόγα της λευκής αποψινής λαμπάδας, τη χαρά της Αναστάσεως και φωτίζει τον δρόμο προς την κοινή Βασιλεία.

Την ώρα που ο κόσμος νιώθει να χάνει τη χαρά του μαζί με την καταναλωτική του δύναμη, εμείς, με τα χαρούμενα πρόσωπά μας και τις ολόφωτες καρδιές μας, ετοιμαζόμαστε να διακηρύξουμε τη χαρά ενός άλλου κόσμου, που ξέρει να δυναμώνει μέσα από τη δυσκολία. Ανίκητος μοιάζει ο Θάνατος. Και όμως τελικώς θα πικρανθεί.

Κι αν η κοινωνία μας και η ανθρωπότητα ολόκληρη απαρνιέται την ελπίδα και σύρεται άβουλη και παθητική στον τάφο των επιλογών της, ας ετοιμαστούμε να κηρύξουμε τα της χαράς Ευαγγέλια. Κι αν η κατήφεια κυριαρχεί στα πρόσωπα των ανθρώπων, ας αποτυπωθεί στα δικά μας αυτή η ανίκητη αναστάσιμη χαρά της ζωής, που σήμερα ενώνει τους ορθοδόξους όπου γης και ξαναδίνει στην καταρρακωμένη ανθρωπότητα ακόμη μία ευκαιρία.

Χριστός Ανέστη!