Jerusalem Post: Δεν φαίνονται σημάδια αποσταθεροποίησης του ιρανικού καθεστώτος, παρά την πίεση από τις επιθέσεις του ισραηλινού στρατού

Σε πρωτοσέλιδη ανάρτησή της η Jerusalem Post απαντά σε ένα κρίσιμο ερώτημα για την εξέλιξη των πραγμάτων στην πολεμική σύγκρουση μεταξύ Ιράν και Ισραήλ. Επικαλούμενη τη γνώμη τριών ανώτερων ισραηλινών αξιωματούχων η γνωστή ισραηλινή ιστοσελίδα «ομολογεί» πως δεν υφίστανται ενδείξεις αποσταθεροποίησης του πολιτικού καθεστώτος στο Ιράν, παραδέχεται πως μάλλον συμβαίνει το αντίθετο και διερωτάται για ενδεχόμενο αδιέξοδο.

Μία εβδομάδα αφότου το Ισραήλ εξαπέλυσε επιθέσεις στο Ιράν, δεν υπάρχουν ακόμη σημάδια ρωγμών ή αστάθειας εντός του ιρανικού καθεστώτος, δήλωσαν τρεις Ισραηλινοί αξιωματούχοι στην εφημερίδα Jerusalem Post την Παρασκευή (20/6).
«Προς το παρόν δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η κεντρική κυβέρνηση στην Τεχεράνη χάνει τον έλεγχο — το αντίθετο μάλιστα. Το ιρανικό καθεστώς φαίνεται να σφίγγει την λαβή του», δήλωσαν οι τρεις αξιωματούχοι.
Ο Δρ. Ραζ Ζίμτ, διευθυντής του Προγράμματος για το Ιράν στο Ινστιτούτο Μελετών Εθνικής Ασφάλειας (INSS), δεν εκπλήσσεται. «Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι δεν υπάρχουν ορατές ρωγμές», δήλωσε στην εφημερίδα Post.

«Όταν βλέπουν ισραηλινές επιθέσεις να προκαλούν θύματα και καταστροφές — ακόμη και αν το καθεστώς δεν είναι δημοφιλές — η άμεση απειλή θεωρείται το Ισραήλ. Γι’ αυτό οι άνθρωποι συσπειρώνονται γύρω από τη σημαία. Το τονίζω — όχι γύρω από το καθεστώς, αλλά το μεγαλύτερο μέρος του θυμού τους στρέφεται προς το Ισραήλ».

Ένας από τους στόχους του Ισραήλ είναι η αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης του Ιράν

Ενώ η ανατροπή του καθεστώτος των αγιατολάχ δεν αποτελεί επίσημο στόχο του Ισραήλ σε αυτή τη σύγκρουση, ανώτεροι Ισραηλινοί αξιωματούχοι – συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου και του υπουργού Άμυνας Ισραήλ Κατζ – δήλωσαν πρόσφατα ότι ένας από τους στόχους του Ισραήλ είναι να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση στην Τεχεράνη.

Τις τελευταίες ημέρες, το Ισραήλ έχει επίσης πλήξει στόχους που χαρακτηρίζονται από αξιωματούχους ως «υπηρετούντες το ιρανικό καθεστώς». Μεταξύ των στόχων ήταν το αρχηγείο της αστυνομίας, οι κρατικοί τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί, το Υπουργείο Εσωτερικών και τα υπουργεία Πληροφοριών και Άμυνας.

Την Παρασκευή, ο Katz ανακοίνωσε ότι το Ισραήλ θα αρχίσει να στοχεύει εγκαταστάσεις της πολιτοφυλακής Basij — μιας παραστρατιωτικής δύναμης υπό το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC) του Ιράν που χρησιμοποιείται για την καταστολή των εγχώριων διαμαρτυριών. «Έδωσα εντολή στον στρατό να εντείνει τις επιθέσεις εναντίον στόχων του καθεστώτος στην Τεχεράνη, προκειμένου να αποσταθεροποιήσει το καθεστώς και να αυξήσει την αποτροπή σε απάντηση στα πυραυλικά πυρά εναντίον ισραηλινών πόλεων», δήλωσε ο Katz μετά από συνάντηση με τον Αρχηγό του Επιτελείου των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων, Αντιστράτηγο Eyal Zamir, και άλλους ανώτερους αξιωματούχους.

«Πρέπει να χτυπήσουμε όλα τα σύμβολα εξουσίας και τους μηχανισμούς του καθεστώτος για την καταστολή του πληθυσμού, και πρέπει επίσης να επιβάλουμε την εκκένωση μεγάλων τμημάτων του άμαχου πληθυσμού της Τεχεράνης — όλα για να υπονομεύσουμε το καθεστώς».

«Μαζικά κινήματα διαμαρτυρίας» θα μπορούσαν να αναδυθούν στο Ιράν μετά τον πόλεμο

Παρά το γεγονός ότι το ιρανικό καθεστώς φαίνεται να εδραιώνει την εξουσία του, ο Δρ. Ζιμτ λέει ότι παραμένει αισιόδοξος ότι μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα — μόλις τελειώσει ο πόλεμος — το ιρανικό κοινό θα αρχίσει να αντιδρά για τους λόγους που η χώρα έφτασε σε αυτό το σημείο και η απογοήτευσή του θα στραφεί εναντίον του καθεστώτος.

«Όσο συνεχίζεται ο πόλεμος, μπορείς πράγματι να αποδυναμώσεις το καθεστώς — να προκαλέσεις ζημιές σε κέντρα διοίκησης και ελέγχου, να καταστρέψεις αρχηγεία, να εξαλείψεις στελέχη των μυστικών υπηρεσιών — και με την πάροδο του χρόνου, αυτό θα μπορούσε να υπονομεύσει τα κέντρα εξουσίας του καθεστώτος», εξήγησε ο Δρ. Ζιμτ. «Αυτό είναι σημαντικό γιατί μόλις μετατοπιστεί η ισορροπία δυνάμεων μεταξύ των επικριτών του καθεστώτος και του ίδιου του καθεστώτος, θα υπάρξει μια πραγματική ευκαιρία για αλλαγή. Ένα μαζικό κίνημα διαμαρτυρίας που θα αντιμετωπίζει ένα ευάλωτο καθεστώς — ένα καθεστώς λιγότερο πρόθυμο ή ικανό να υπερασπιστεί τον εαυτό του — θα μπορούσε να αναδυθεί μετά τον πόλεμο».