Το S.O.S. του Κώστα Αγοραστού προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Του Αντώνη Κουμιώτη

Τρέχει και δεν φτάνει ο Λαρισαίος Περιφερειάρχης Αγοραστός, ώστε στην Κυριακάτικη εκδήλωση παρουσιάσής του από τον Πρόεδρο της Ν.Δ. Κυριάκο Μητσοτάκη να επιτύχει την πολυπόθητη κομματική συσπείρωση.

Τα προεκλογικά μηνύματα δεν είναι καθόλου καλά για τον «γαλάζιο» Περιφερειάρχη, αφού αφενός οι κορυφαίοι των ψηφοδελτίων του και στις τέσσερις περιφερειακές ενότητες, έχουν κάνει διαφορετικές επιλογές και αφετέρου οι σχέσεις του με την πλειοψηφία των «γαλάζιων» βουλευτών και πολιτευτών, συνεχίζουν να δοκιμάζονται.

Από την μία πλευρά η δυσαρέσκεια των αιρετών συνεργατών του και από την άλλη η σύγκρουση των «γαλάζιων» φυλών, η οποία ξεκινά από την Περαιώς και πυραμιδικά εξαπλώνεται στις ΝΟΔΕ ολόκληρης της χώρας, συν το γεγονός των ιδιαιτεροτήτων στην κάθε μία Περιφερειακή Ενότητα ξεχωριστά, έχουν φέρει σε τεράστια προεκλογική ανηφόρα τον Πρόεδρο της Ένωσης Περιφερειών και Περιφερειάρχη Θεσσαλίας, ο οποίος εξέπεμψε S.O.S. προς τον ίδιο τον Πρόεδρο του κόμματος.

Ο Κώστας Αγοραστός θεωρεί ότι και μόνο η παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη στην συγκεκριμένη εκδήλωση, μπορεί να επιτύχει το μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό συσπείρωσης, γύρω από τα ψηφοδέλτιά του, τα οποία μέχρι και την στιγμή που γράφονται αυτά, στην καλύτερη των περιπτώσεων χαρακτηρίζονται μη εκλόγιμα.

Και μπορεί προς τούτο να επιστρατεύτηκαν και οι τέσσερις ΝΟΔΕ Θεσσαλίας και στο παρασκήνιο να ασκούνται πιέσεις σε συγκεκριμένα πρόσωπα για την στελέχωση των ψηφοδελτίων του Λαρισαίου Περιφερειάρχη, οι γνωρίζοντες καλά όμως την ανθρωπογεωγραφία της παράταξης έχουν διαφορετική άποψη και θεωρούν πως ναι μεν θα είναι μια φαινομενικά επιτυχημένη εκδήλωση, στην ουσία όμως δεν θα επιφέρει τα επιθυμητά για τον Κώστα Αγοραστό αποτελέσματα.

Βλέπετε, όπως οι ίδιες πηγές τονίζουν, μπορεί μέσα στα χρόνια να άλλαξαν πολλά στην παράταξη της ΝΔ, αυτό όμως που ποτέ δεν άλλαξε, είναι το εξής: Οι επικεφαλής δεν επιβάλλονται στην βάση, οι επικεφαλής κερδίζουν τη βάση. Και δυστυχώς για τον Κώστα Αγοραστό, τέτοιες είδους φιέστες μαντροποίησης των κομματικών στελεχών μονάχα σε προσπάθεια επιβολής παραπέμπουν, μια προσπάθεια επιβολής σε μία κομματική βάση που ποτέ δεν κατάφερε στην ουσία να κερδίσει, παρά μόνο σποραδικά και κάτω από συγκεκριμένες κομματικές συνθήκες.